Σταύρος Νικολαϊδης: «Γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αστεία με τους βιασμούς;»

Στην εφημερίδα Espresso και τον Νίκο Νικόλιζα έδωσε συνέντευξη ο Σταύρος Νικολαϊδης. Ο γνωστός ηθοποιός απάντησε για το κίνημα metoo, αλλά και για τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν με το Super Mammy.

Έπαιξες και με τον Παύλο Χαϊκάλη και γνώριζες τον Πέτρο Φιλιππίδη. Τι πιστεύεις για όσα συμβαίνουν;

Θεωρώ πως σε ορισμένα θέματα υπάρχει υπερβολή. Στο θέμα του Χαϊκάλη δεν υπάρχει καμιά καταδίκη. Δεν έχει φτάσει στον εισαγγελέα θέμα δικό του. Να καταστραφεί η ζωή ενός ανθρώπου χωρίς να υπάρχει καταδίκη από δικαστήριο, δεν το θεωρώ σωστό. Όπου υπάρχει καταδικαστική απόφαση από το κράτος, ναι, είμαι μαζί τους και καλώς γίνεται και πρέπει να βγαίνουν αυτά τα θέματα. Αν με ρωτάς προσωπικά, δεν είχα τέτοια εικόνα για τον Παύλο.

Με τον Φιλιππίδη δεν είχα συνεργαστεί ποτέ, όμως γνώριζα ότι ήταν δύσκολος άνθρωπος και εγωκεντρικός. Εγώ τον έβλεπα και τον θαύμαζα, και τον θεωρώ σπουδαίο ηθοποιό. Είμαι υπέρ του κινήματος #MeToo και τα θύματα που έχουν πληγωθεί πρέπει να δικαιωθούν. Ανεξαρτήτως του χρόνου που θα ειπωθούν, οι καταγγελίες πρέπει να βγαίνουν προς τα έξω. Όμως μη φτάσουμε και στο αντίθετο άκρο και στη δαιμονοποίηση όλων των πραγμάτων.

Δεν τολμάμε πια να μιλήσουμε, να σατιρίσουμε, να γελάσουμε. Με το σίριαλ του Μάρκου Σεφερλή, με ένα ανέκδοτο που λέγεται από πολύ παλιά (σ.σ.: με τον βιαστή στον δρόμο), έγινε ο χαμός και λένε πλέον ότι δεν μπορούμε να κάνουμε αστεία με τους βιασμούς. Και ερωτώ: Γιατί, παιδιά, δεν μπορούμε να κάνουμε αστεία με τους βιασμούς;

Και με τον βιασμό κάνουμε αστεία, και με τον θάνατο κάνουμε αστεία και με τα πάντα μπορούμε να κάνουμε αστεία. Αυτό είναι το χιούμορ. Δηλαδή πριν από 20 χρόνια που λεγόταν αυτό το ανέκδοτο, δεν υπήρχαν βιασμοί; Τώρα τι άλλαξε ξαφνικά; Το ότι βιάζονται από γνωστούς; Δηλαδή πλέον δεν μπορούμε ούτε να μιλήσουμε; Υποψιάζομαι πως όλο αυτό μπορεί να είναι και κατευθυνόμενο και είναι τρομερά υπερβολικά να γίνονται όλα για μια τηλεοπτική σειρά.

Ο Μάρκος πώς το πήρε όλο αυτό;

Θεωρεί ότι είναι στοχοποιημένος από κάποιους ανθρώπους επειδή δεν ανήκε ούτε ανήκει σε κανένα σύστημα. Πιστεύει ότι είναι ο εύκολος στόχος.