Γιώργος Αμούτζας: «Δεν είχα αμφιβολίες για να παίξω στην τηλεόραση, είχα φόβο»...

 

Ο Γιώργος Αμούτζας σε πρόσφατη συνέντευξή του μίλησε για την σειρά του Alpha, Σασμός, στην οποία και πρωταγωνιστεί.

Ο Γιώργος Αμούτζας είναι ένας από τους ηθοποιούς που ξεχωρίσαμε φέτος στην επιτυχημένη σειρά του Alpha, «Σασμός». Ο ταλαντούχος ηθοποιός ενσαρκώνει τον «Νικηφόρο», γιο της Βασιλικής (Μαριλίτας Λαμπροπούλου) και του Στεφανή (Τάσου Νούσια) που δολοφονήθηκε στα πρώτα επεισόδια της σειράς.

Ο Γιώργος Αμούτζας μίλησε για τον ρόλο του στη σειρά και τη μεγάλη επιτυχία που σημειώνει.

Περίμενες ότι το σίριαλ θα έχει τόσο μεγάλη επιτυχία;

Με τίποτα. Αυτή είναι η ξεκάθαρη απάντησή μου. Μπορώ να πω ότι σε έναν μεγάλο βαθμό ξέραμε ότι έχουμε ένα δυνατό χαρτί στα χέρια μας, το βιβλίο του κύριου Πετρουλάκη. Από εκεί και πέρα γνωρίζαμε ότι ο ανταγωνισμός είναι πολύ μεγάλος, η μυθοπλασία έχει επιστρέψει και κάνει άλματα στην Ελλάδα και από εκεί και πέρα ότι αναλαμβάνουμε την prime time. Μια πολύ δύσκολη ζώνη, όπου οι «Άγριες Μέλισσες» ήταν και είναι ένα δυνατό τηλεοπτικό προϊόν, που δεν χτυπιέται. Αν με ρωτάς, αν πίστευα ότι θα είμαστε πρώτοι, η απάντηση είναι όχι. Πίστεψα όμως, στην ιστορία και στους ανθρώπους, τους συνεργάτες, τον σκηνοθέτη, τον κύριο Κωστόπουλο και την παραγωγή, τον κύριο Καραγιάννη. Όλα ήρθαν με ένα γρήγορο τρόπο και ήρθαν καλά.

Με ποιους από τους συμπρωταγωνιστές σου έχεις έρθει πιο κοντά;

Είμαι όλη μέρα με τον Δημήτρη Λάλο (σ.σ. Μαθιό), τη Μαριλίτα Λαμπροπούλου (σ.σ. Βασιλική) και τον τηλεοπτικό κολλητό μου, τον «Μανώλη», Στρατή Χατζησταματίου. Με όλους έχω έρθει κοντά και στον «Σασμό» έχω γνωρίσει ένα επιτελείο με ανθρώπους με μεγάλη καριέρα, δυνατό βιογραφικό, που έχουν αγάπη και πάθος για τη νέα γενιά. Μας στηρίζουν. Μας έχουν πάρει μια μεγάλη αγκαλιά και είναι δίπλα μας.

Λόγω του «Ίασμου» μεγάλωσες στο θεατρικό παρασκήνιο…

Μεγάλωσα μέσα στη δραματική σχολή του «Ίασμου». Είχα την τύχη να με βαφτίσει ένας μεγάλος θεατράνθρωπος, ο Βασίλης Διαμαντόπουλος, τον οποίο δυστυχώς δεν πρόλαβα να γνωρίσω. Με βάφτισε το 1997 και έφυγε από τη ζωή το 1999 και οι αναμνήσεις μου είναι ελάχιστες. Το ότι μεγάλωσα σε αυτόν τον χώρο δεν σημαίνει ότι είναι γεγονός πως θα ταιριάξεις με όλους τους ανθρώπους και σε οποιαδήποτε δουλειά. Είχα ερεθίσματα και εικόνες, αλλά αισθάνομαι και ότι είναι θέμα τύχης, το ότι το επιτελείο του «Σασμού» είναι αυτό που είναι και νιώθω ευλογημένος.

Ως παιδί του θεάτρου είχες αμφιβολίες αν η τηλεόραση σου κάνει καλό ή απλώς το ήθελες;

Δεν είχα αμφιβολίες, είχα φόβο. Μέσα σε μια δραματική σχολή, καλώς ή κακώς, το σύστημα που είναι δομημένες οι σχολές βλέπουμε ότι ένας ηθοποιός καλλιεργείται στο 90% ως προς το θέατρο. Η κάμερα είναι κάτι διαφορετικό. Δεν ήμουν έτοιμος για έναν τέτοιο ρόλο.

Πηγή: ΟΚ