Γεράσιμος Μιχελής: «Παρέα παρέα δεν ήμασταν στο Παρά Πέντε»

Στην εποχή της αγαπημένης σειράς, «Στο παρα πέντε» επέστρεψε ο Γεράσιμος Μιχελής μέσα από συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό Λοιπόν. Ο δημοφιλής ηθοποιός θυμήθηκε ευτράπελα από τα γυρίσματα ενώ τόνισε πως ποτέ δεν ήταν παρέα παρέα με την θρυλική πεντάδα της σειράς του MEGA.

Μοιράσου μαζί μας, ό,τι ευτράπελα μπορεί να θυμάσαι από τα γυρίσματα της σειράς.

Αυτή η πολυαγαπημένη σειρά, δεν έγινε με τον ευκολότερο τρόπο, τα γυρίσματα ήταν δύσκολα και πολύωρα. Είχε πολλές εξωτερικές σκηνές και κυρίως τα  μεσάνυχτα. Θυμάμαι ας πούμε τα γυρίσματα στο κάμπινγκ που είχα πάει εγώ να πιάσω την παρέα των 5. Οι σκηνές γυρίστηκαν στον Μαραθώνα. Γύρισα τις δικές μου σκηνές μεσάνυχτα, μέσα στα σκοτάδια και με την κάμερα να είναι στο μπαμπρίζ του αυτοκινήτου. Κι όταν πήγα και καλά στη σκηνή των πέντε να τους πιάσω αλλά είχαν φύγει, θυμάμαι ότι μιλούσα στο τηλέφωνο σε εκείνη τη σκηνή και εισέπνεα κουνούπια. Ήταν μια σοκαριστική εμπειρία αυτή. Επίσης, η σκηνή που τους είχα δέσει μέσα σε μια αποθήκη γυρίστηκε μεσάνυχτα κάπου στην Παιανία και θυμάμαι είχε πολύ κρύο και υγρασία. Τα παιδιά μέσα, ο Καπουτζίδης, η Καρύδη, η Λάμπρη, η Κωνσταντινίδου και ο Αγγέλου, φορούσαν ισοθερμικά ρούχα. Εγώ και ο Πατρίκιος Κωστής που και καλά ήμασταν απ’ έξω και περιμέναμε, είχαμε φάει πάρα πολύ κρύο και φορούσαμε μόνο πουκάμισο και σακάκι. Άλλη μια ευτράπελη σκηνή ήταν στο όνειρο που είχε δει η «Ζουμπουλία» ότι έκανε τη «Μαρία της Σιωπής» κι εγώ την κυνηγούσα ως «Σπύρος Καλογήρου». Εκεί δεν μπορούσε να γυριστεί η σκηνή από τα γέλια. Ακόμη και ο Αντώνης Αγγελόπουλος, δεν μπορούσε να κρατηθεί από τα γέλια.

Έντονα ευτράπελη σκηνή ακόμη ήταν όταν η «Ζουμπουλία» είχε παραστήσει την «Ντάλια» σε μία εκδήλωση στη Μύκονο. Τα γυρίσματα ήταν όντως στη Μύκονο τότε, πέρα από αυτή τη βραδιά της εκδήλωσης που γυρίστηκε στο “Island” στο Σούνιο. Σε αυτή τη σκηνή λοιπόν ήταν η Ελισσάβετ, η Ελένη Κρίτα, ο Παύλος Ορκόπουλος, ο Μιχάλης Μαρίνος. Πρώτα έγιναν τα γυρίσματα με τον πολύ κόσμο και μετά έγιναν τα κοντινά και η σκηνή που τους έβγαζα έξω από τον χώρο. Η σκηνή αυτή έγινε 5 το πρωί. Ήμασταν κουρασμένοι όλοι και μας είχε πιάσει νευρικό γέλιο και δεν μπορούσε να βγει η σκηνή. Τότε είχαμε γύρισμα από τις 11 το βράδυ και τελειώσαμε πρωί.

Μας λέει ο σκηνοθέτης «Κάντε ένα τσιγάρο και συνεχίζουμε, αλλά γρήγορα γιατί θα βγει ο ήλιος και θα την χάσουμε τη σκηνή». Παρέα παρέα δεν ήμασταν με τα παιδιά, γιατί είχαμε επηρεαστεί κάπως από το σενάριο και υπήρχαν στιγμές ανάμεσα στα γυρίσματα που κάθονταν οι «καλοί» με τους «καλούς» και οι «κακοί» μόνοι μας. Όμως, προς τιμήν του Γιώργου Καπουτζίδη, θυμάμαι ότι μετά από το γύρισμα που είχαμε κάνει στο γήπεδο του Ολυμπιακού όπου και καλά είχαμε κλείσει τη συμφωνία με τη Ζουμπουλία και τον Σπύρο για την ανταλλαγή των μελών της παρέας, πήγαμε και φάγαμε σούσι σε ένα μαγαζί στο Μοναστηράκι.