Γιάννης Βογιατζής: Το παράπονό του για τον Τόλη Βοσκόπουλο – «Του έλεγα να μου εξηγήσει σε τι έχω φταίξει»

Καλεσμένος του Νίκου Χατζηνικολάου στο «Ενώπιος Ενωπίω» ήταν ο Γιάννης Βογιατζής, ο οποίος μίλησε για όλους και για όλα και αποκάλυψε τη διαδρομή του στη μουσική και τον κινηματογράφο.

Πώς έγινε τραγουδιστής για δυο τσιγάρα, το πρώτο μεροκάματο και η πρώτη μεγάλη του επιτυχία. Η φιλία με τον Τόλη Βοσκόπουλο και το παράπονό του.

«Με τη σύζυγό μου είμαστε 51 χρόνια μαζί, έχουμε κάνει δύο γάμους. Με στρίμωξε», είπε χαρακτηριστικά και αναφέρθηκε στα δύσκολα παιδικά του χρόνια. «Δούλευα από 12 ετών και πήγαινα με τα πόδια στη Νέα Σμύρνη από το Παγκράτι. Το 52′ ξεκίνησα να τραγουδάω, ενώ το πρωί δούλευα στην εταιρεία λιπασμάτων».

Για τη βραδιά ταλέντων: «Δεν σκόπευα να λάβω μέρος στον διαγωνισμό τραγουδιού, το έκανα για δύο τσιγάρα».

«Εγώ ήμουν έτοιμος να μπω στη σχολή Ευελπίδων. Ο πρωτότοκος έπρεπε να ακολουθήσει το επάγγελμα του πατέρα. Πήγα εθελοντής στην αεροπορία, ενώ δούλευα κιόλας. Είχαμε κάνει ένα συγκρότημα στο Παγκράτι και τραγουδάγαμε. Δεν πήγε το μυαλό μου ότι θα γίνω επαγγελματίας τραγουδιστής».

Για τον Γιάννη Βογιατζή μίλησαν οι δύο ηθοποιοί, Γιώργος Πάντζας και Μαίρη Χρονοπούλου.

«Πηγαίναμε σε βραδιές ταλέντων για να κάνουμε επιτυχίες. Μου είπαν να πάω στα ταλέντα του Οικονομίδη. Πήγα, έκλεισε η παράσταση και έβαλα τα κλάματα. Ήρθε με ρώτησε τι έχω και του είπα ότι δεν με άκουσε. Βγήκε ξανά ο Οικονομίδης και λέει “για καθίστε έχουμε έναν ακόμα που μου τον έστειλε η μητέρα μου να τον ακούσουμε”. Βγήκα και μπροστά ήταν 30 άτομα και σηκώθηκαν να με χειροκροτήσουν. Ήμουν το μοναδικό ταλέντο που τραγούδησα δύο τραγούδια. Την άλλη μέρα με πήρε για δουλειά και θα μου έδινε 50 δραχμές μεροκάματο, αλλά δεν το πήρα ποτέ».

Για τον Τόλη Βοσκόπουλο: «Εγώ με τον Τόλη ήμασταν από το πρωί μέχρι το βράδυ μαζί. Τελικά κάποια στιγμή, όταν χώρισε με τη Στέλλα δεν ξέρω γιατί σταματήσαμε. Δεν έχω καταλάβει. Έφυγε από τη ζωή, λυπηθήκαμε όλοι πάρα πολύ. Όλα αυτά τα χρόνια είχαμε μιλήσει μία φορά όταν ήταν με την Άντζελα Γκερέκου και είχαμε συναντηθεί τυχαία στου Ψυρρή. Μια τυπική καλησπέρα. Ήθελα κάποια στιγμή και του το έλεγα, να μου εξηγήσει για ποιον λόγο. Σε τι έφταιξα. Να το παραδεχθώ. Εμένα περνάει από το μυαλό μου ότι κάποιοι φοβόντουσαν μήπως του βάλω λόγια. Ποτέ μου δεν κατάλαβα τι έγινε, τον αγαπούσα όμως πάρα πολύ και όχι γιατί μου είχε δώσει δύο τραγούδια».