Έκτορας Μποτρίνι: «Βλέπω τακτικά Masterchef, το διασκεδάζω»

Ο Έκτορας Μποτρίνι έιμαι από τους σεφ που οι τηλεθεατές στηρίζουν και αγαπούν εδώ και αρκετά χρόνια. Ο γνωστός σεφ μιλάει  στο gossip-tv για θέματα της επικαιρότητας, αποκαλύπτει ποια πιστεύει πως θα είναι η "επόμενη μέρα" για τον ιδιαίτερα "πληγωμένο" χώρο της εστίασης.

Διανύουμε μία πολύ δύσκολη περίοδο ως έθνος. Και δεν είμαστε βέβαια οι μόνοι. Η πανδημία έχει καταλύσει τα πάντα. Είστε από τους ανθρώπους που έχουν τοποθετηθεί δημόσια για το θέμα.

Με θυμώνει που δεν υπάρχει διάκριση, που μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά, που κάποιοι δεν σέβονται και την πληρώνουμε όλοι. Πιστεύω, όμως, πως δεν πρέπει να το βάλουμε κάτω, όσο κι αν είναι πρωτόγνωρο και ζόρικο αυτό που περνάμε, όσο κι αν μας φαίνεται δύσκολο να συνεχίσουμε να σχεδιάζουμε το μέλλον, είναι σημαντικό να αγωνιστούμε για να κάνουμε τα όνειρά μας πράξη.

Πώς πιστεύετε ότι θα πορευτεί ο χώρος της εστίασης από εδώ και στο εξής;

Με σύνεση και συνέπεια, ελπίζω. Μόνο αν καταλάβουμε όλοι πόσο σημαντικό είναι να τηρούμε ευλαβικά τα πρωτόκολλα – όχι μόνο αυτά που μας επιβάλλει η πολιτεία, αλλά και όλα όσα μας υπαγορεύει η λογική μας και το αίσθημα ευθύνης μας απέναντι στον κόσμο – μπορούμε να προχωρήσουμε και μόνο έτσι θα τα καταφέρουμε. Μπορεί να κουραστήκαμε, να αγανακτήσαμε που στερηθήκαμε την ελευθερία μας, αλλά όταν πρόκειται για το δημόσιο καλό, το να μην ακολουθείς τους κανόνες δεν σε κάνει επαναστάτη, αποδεικνύει απλά την ανευθυνότητά σου.

Ειδικοί πιστεύουν ότι με αφορμή την πανδημία θα κλείσουν πολλές επιχειρήσεις και θα μείνουν όχι μόνο εκείνες που κατάφεραν να ξεπεράσουν τα προβλήματα –κυρίως οικονομικής φύσεως- αλλά και αυτές που όντως είναι καλύτερες από άποψη προϊόντων που διαθέτουν στον κόσμο. Το πιστεύετε αυτό;

Θα κλείσουν, δυστυχώς, όσοι είχαν προβλήματα και πριν την πανδημία και τα κουκούλωναν. Νομίζω πως αυτή η κρίση έδωσε την ευκαιρία στον κόσμο να διακρίνει το αναγκαίο από το περιττό, να δει ποιες ήταν οι πραγματικές του ανάγκες και ποιες ήταν επίκτητες. Ήρθε, βλέπετε, η ώρα να διαχωρίσουμε την ήρα από το στάρι. Όταν τα οικονομικά του κόσμου ζορίζονται ποιος είναι διατεθειμένος να σκορπάει τα λεφτά του σε ανούσια πράγματα; Αναζητά το ποιοτικό, αυτό που έχει διάρκεια, αλλά κι αυτό που τον κάνει εθνικά περήφανο, το «παπούτσι» από τον τόπο του, αρκεί να μην είναι ψεύτικο ή μπαλωμένο.

Τηλεοπτικά έχετε κάποιες εκκρεμότητες με τον ALPHA με την έννοια ότι, ενώ η εκπομπή σας πήγαινε πολύ καλά και σε νούμερα τηλεθέασης, λόγω της πανδημίας και της «παράλυσης» της εστίασης, δεν μπορέσατε να συνεχίσετε τα γυρίσματα. Τι μέλλει γενέσθαι από εδώ και στο εξής για την τηλεοπτική σας πορεία;

Δεν μπορώ να μιλήσω ακόμα για τα επόμενα σχέδιά μου, αλλά σίγουρα μόλις θα ανοίξει η εστίαση, οπότε θα είναι εφικτό να γίνουν γυρίσματα, θα ολοκληρώσουμε τον κύκλο που αφήσαμε στη μέση και θα πάμε για τον προβλεπόμενο επόμενο.

Πώς φαντάζεστε την επόμενη μέρα μετά το τέλος του lockdown;

Παρά το «μούδιασμα» ενός ολόκληρου πλανήτη, πιστεύω πως θα είναι τόση η χαρά μας που η επόμενη μέρα θα μοιάζει με γιορτή. Αρκεί να μην ξεσαλώσουμε πάλι. Η κρίση δεν έχει τελειώσει επειδή θα αρθεί το απαγορευτικό. Θα επανέλθουμε μεν, με πολλά «κρατήματα» δε. Η επιθυμία μας όμως να ξαναβρεθούμε εμείς στις κουζίνες μας και ο κόσμος γύρω από ένα τραπέζι θα μας βοηθήσει να συνέλθουμε, ψυχολογικά. Άλλωστε ο άνθρωπος βάζει εύκολα στην άκρη τις κακές του αναμνήσεις κι αυτό το θεωρώ υγιές. Ας ελπίσουμε μόνο να μη λησμονήσουμε και τα καλά που διδαχτήκαμε κατά την περίοδο του εγκλεισμού μας. Όλη εκείνη η αναζήτηση της πρώτης ύλης, όλα εκείνα τα ψωμιά και τα μαγειρέματα του Instagram και του You Tube να μην μείνουν στη σφαίρα της virtual reality, αλλά να τα δούμε να παίρνουν σάρκα και οστά στα εστιατόρια της επόμενης μέρας.

Από όσα σας έχουμε δει να κάνετε τηλεοπτικά, ποιο προϊόν στο οποίο πρωταγωνιστήσατε ή συμμετείχατε, ξεχωρίζετε;

Για μένα όλα ήταν «παιδιά» μου. Ίσως το αγαπημένο μου είναι ο Εφιάλτης. Με συγκινεί η απήχηση που έχει στον κόσμο, που βλέπει στο πρόσωπό μου έναν «Ζορό» που τα «χώνει» στους άσχετους με το επάγγελμα που κοροϊδεύουν τον πελάτη, που τους αφήνει τα λεφτά του και δεν τον σέβονται. Ο ρόλος του «Εφιάλτη» βγάζει γέλιο, αλλά απεικονίζει και μια θλιβερή πραγματικότητα.

Αν κάποιο κανάλι σάς έδινε εν λευκώ τη δυνατότητα να παρουσιάσετε κάποια εκπομπή, ποια θα ήταν αυτή και ποιο το περιεχόμενό της;

Θα ήθελα μια εκπομπή που θα αναδείκνυε τη δουλειά των ανθρώπων στις κουζίνες, που θα έδειχνε τι πραγματικά σημαίνει μαγειρική, που θα παρουσίαζε προϊόντα που φτιάχνονται σε αυτόν τον τόπο κι αξίζουν, όχι να τα διαφημίσει, αλλά και να κάνουν τον Έλληνα να αισθανθεί περήφανος για αυτά που παράγει η χώρα του. Όπως περήφανοι νιώθουν οι άλλοι λαοί, που πίστεψαν, πριν από μας, στον εαυτό τους.

Άλλη μία χρονιά παρακολουθούμε νεαρούς και νεαρές μάγειρες και μαγείρισσες να διεκδικούν τον τίτλο του MasterChef στην Ελλάδα. Πώς κρίνετε το συγκεκριμένο προϊόν;

Βλέπω τακτικά Masterchef και το διασκεδάζω. Είναι ένα πετυχημένο τηλεοπτικό κόνσεπτ που ψυχαγωγεί του τηλεθεατές, ένας τηλεοπτικός διαγωνισμός.

Θεωρείτε ότι ένας τέτοιος μαγειρικός ή –καλύτερα- τηλεοπτικός τίτλος μπορεί να εξασφαλίσει σε έναν μάγειρα μία καλύτερη διαδρομή στον χώρο της κουζίνας;

Το θέμα δεν είναι τι πιστεύω εγώ, αλλά τι πιστεύουν όσοι τους προσλαμβάνουν. Είναι ένας μαγειρικός διαγωνισμός δεξιότητας, όπως λέτε, δεν είναι σχολή μαγειρικής και όποιος βγαίνει νικητής έχει αποκομίσει μια γενική εμπειρία, όχι πτυχίο.

Γράψατε έναν ύμνο στη γυναίκα σε κάποιο από τα ποστ σας στο instagram. Συγκεκριμένα γράψατε: «Είναι δυνατές γιατί τίποτα όσα είναι δεν τους χαρίστηκε, τα κέρδισαν με αγώνες... για την ψήφο, για την αυτοδιάθεση, για την ισότητα και για την ισοτιμία. Είναι όμως και ευαίσθητες γιατί κυοφορώντας τη ζωή αισθάνονται την αξία της ζωής.Είναι δυναμικές, μοναδικές, φιλόδοξες, αλλά και συμπονετικές, γοητευτικές και όμορφες μέσα κι έξω τους. Είναι η μάνα μας, η νόνα μας, οι φίλες μας, η αδελφή μας, η γυναίκα της ζωής μας... “το άλλο μισό του ουρανού”!Χρόνια πολλά στις γυναίκες, τις συνοδοιπόρους μας».Εσάς ποια είναι η γυναίκα συνοδοιπόρος σας, γιατί είστε από τους ανθρώπους που κρατάτε την προσωπική σας ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Στο ποστ που αναφέρεστε μιλούσα γενικά για όλες τις γυναίκες που αγαπάμε και τιμάμε, χωρίς να ξεχωρίσω εκείνη τη μία, που υπαινίσσεστε, τη συνοδοιπόρο της ζωής μου. Θα πω για άλλη μια φορά πως όλοι δικαιούνται να διαφυλάξουν εκείνη την αληθινή ζωή τους, που αρχίζει όταν σβήνουν τα φώτα της δημοσιότητας, την οποία αποκαλούμε «προσωπική» ακριβώς γιατί δεν τη δημοσιοποιούμε.

Είστε ένας από τους πιο πετυχημένους σεφ της χώρας μας. Άνθρωποι σαν εσάς που έχουν κατακτήσει τις «κορυφές» τους, έχουν όνειρα; Και αν ναι, ποια είναι αυτά τα όνειρα;

Φυσικά και έχω όνειρα, ο άνθρωπος κι αν γεράσει, δεν θα πάψει να κάνει όνειρα και να βρίσκει μέσα του τη δύναμη να τα υλοποιεί. Τα δικά μου, όσα μπορεί να ενδιαφέρουν τους αναγνώστες σας, τουλάχιστον, αφορούν την εξέλιξη της δουλειάς μου, την πρόοδο των εστιατορίων μου, καινούργια πλάνα, καινούργιες συνεργασίες… Τα υπόλοιπα ανήκουν στην προσωπική ζωή που λέγαμε πριν.

Τι σας χαλαρώνει κατά τη διάρκεια της ημέρας, ειδικά τώρα που βρίσκεστε εκτός κουζίνας;

Καταρχήν δεν βρίσκομαι εντελώς εκτός κουζίνας. Προετοιμάζομαι, φτιάχνω τα αλλαντικά μου, τα ξίδια μου, τα τουρσιά, τις μαρμελάδες, τα τυριά… στο λίγο χρόνο που μου περισσεύει με χαλαρώνει η μουσική, το διάβασμα, το περπάτημα, το κολύμπι…

Πώς είναι μία μέρα σας εν μέσω καραντίνας;

Γεμάτη. Δουλεύω κάθε μέρα, όπως σας είπα. Τίποτα από όλα αυτά δεν γίνεται από μόνο του, εξάλλου. Ακόμα κι όταν φτάσει η στιγμή να αφήσεις το χρόνο να δράσει, εσύ πρέπει να βρίσκεσαι σε εγρήγορση, να παρακολουθείς την εξέλιξη όσων έφτιαξες, δεν υφίσταται «αυτόματος πιλότος» ούτε στην πιο σύγχρονη κουζίνα. Εσύ πρέπει να κρίνεις τι δεν πήγε καλά.

Τι σας κάνει να χαμογελάτε σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που διανύουμε;

Ένας φίλος, μια ντόμπρα κουβέντα, μια τρυφερή κίνηση, ένας ωραίος χαρακτήρας… Η ανθρωπιά, το νοιάξιμο για τον συνάνθρωπό μας, όλα αυτά που συνθέτουν το νόημα της ζωής.

Τι σας κάνει να χάνετε το χαμόγελό σας;

Η φτώχια, η εξαθλίωση, οι καταστροφές, οι ζωές που ανατρέπονται από τα φυσικά φαινόμενα, η τυφλή βία, ο πόλεμος των συμφερόντων, η μικρότητα, η μιζέρια, η κακεντρέχεια, ο φθόνος…