«Η συνεργασία μου με την Τζένη στην αρχή με τρόμαξε,η ίδια με σνομπάρισε λίγο»

Για την συνεργασία της με την Τζένη Καρέζη, μίλησε στην Φρόσω Σιδηροκαστρίτη, η Μαρία Σόκαλη.

Πώς ήταν η συνεργασία σας και η σχέση σας με την Τζένη Καρέζη στην ταινία;

Η συνεργασία μου με την Τζένη στην αρχή με τρόμαξε γιατί ήταν είδωλο και η ίδια με σνομπάρισε λίγο, γιατί ήμουν εγώ από τη σχολή ακόμα, δεν μου φαίνεται αλλά ήταν πολύ μεγαλύτερη από εμένα η Καρέζη. Εμένα με έστειλαν στην ταινία αυτή από τη σχολή του Θεοδοσιάδη που είχα αποφοιτήσει και μου λένε «Θα πας στον Φίνο», όλοι μου φερθήκανε πολύ καλά. Η Τζένη Καρέζη στην αρχή μόνο ήταν λίγο σνομπ και τρόμαξα και όποτε την έβλεπα είχα τρακ γιατί είχα μπροστά μου το είδωλο της εποχής. Περνώντας όμως ο καιρός που γνωριστήκαμε καλύτερα, μου φέρθηκε πολύ ωραία, ήταν πάρα πολύ γλυκιά μαζί μου, άλλαξε τελείως, με πρότεινε να παίξω σε μια ταινία της ΑΝΖΕΡΒΟΣ, σαν πρωταγωνίστρια κιόλας, τον «Εμποράκο» και της χρωστούσα ευγνωμοσύνη γι’ αυτό. Πάντα την έπαιρνα τηλέφωνο, της έλεγα «Ευχαριστώ πολύ κυρία Καρέζη» και φώναζε «Τζένη…Τζένη με λένε» με τη βραχνή της τη φωνή. Δυσκολευόμουν να της μιλήσω στον ενικό, με βοήθησε πολύ, με έστειλε σαν πρωταγωνίστρια στο πλευρό του Κώστα Καρρά σ’ αυτήν την ταινία.

Υπήρξε ανταγωνιστική σαν γυναίκα η Τζένη Καρέζη;

Μόνο στην αρχή ήταν ανταγωνιστική, με κοιτούσε λοξά, δεν της άρεσα, δεν ξέρω γιατί. Είχα βέβαια και εγώ την ανεμελιά της νιότης, ίσως να είχα λίγο θράσος, γιατί με το που έμπαινα στο στούντιο που κάναμε τα γυρίσματα, έλεγα καλημέρα σε όλους, έστελνα φιλάκια και θα σκεφτόταν η Καρέζη «Τι είναι τούτη εδώ;», μετά όμως κατάλαβε ότι είμαι σαν άνθρωπος έτσι πρόσχαρος. Όταν πέθανε η Τζένη Καρέζη είχα πένθος βαρύ.