10 προτάσεις σειρών από το Netflix για όσο Μένουμε σπίτι..

Αυτές τις μέρες εξαιτίας του κορονοϊού, που έχει σαρώσει την παγκόσμια κοινότητα είναι όχι απλά επιβεβλημένη, αλλά αναγκαία η παραμονή μας στο σπίτι, προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα σενάρια διασποράς του ιού. Η παραμονή στο σπίτι μπορεί να μας δώσει την ευκαιρία να κάνουμε πράγματα, που για καιρό αναβάλλαμε, όπως για παράδειγμα να δούμε μία σειρά. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα, πως oι προβολές του διάσημου συνδρομητικού δικτύου «Netflix» αυτές τις μέρεςέχουν αυξηθεί ραγδαία. Επέλεξα δέκα αγαπημένες σειρές, που προβάλλονται από τη διάσημη πλατφόρμα, προκειμένου να σας δώσω μία ιδέα για το τι μπορείτε να δείτε αυτές τις μέρες. Στο παρόν α’ μέρος αυτού του διπλού αφιερώματος περιλαμβάνονται οι πρώτες πέντε σειρές, που αξίζουν την προσοχή σας για έναν μαραθώνιο προβολής!

1. Unbelievable («Απίστευτο»): Μία καλοδουλεμένη σειρά με σημαντικές κοινωνικές προεκτάσεις, που δημιουργεί έναν εύλογο προβληματισμό…

Η συγκεκριμένη σειρά αποτελεί μία από τις δημοφιλέστερες σειρές της πλατφόρμας και σίγουρα μία από τις πιο εμβληματικές σειρές του 2019. Βασισμένη σε αληθινά γεγονότα μεταφέρει στην οθόνη την αληθινή ιστορία, που περιέλαβαν στο βραβευμένο με Πούλιτζερ (2015) άρθρο των Τ. Κρίστιαν Μίλερ και Κεν Άρμστρονγκ με τίτλο «Μία απίστευτη ιστορία βιασμού».

 

Η ιστορία ξεκινά με την 18χρονη Άντλερ, η οποία κατήγγειλε στην αστυνομία τον βιασμό της από έναν άγνωστο άντρα. Οι αντιφάσεις στην ιστορία της, αλλά και οι μαρτυρίες οικείων σχετικά με την ψυχοσύνθεσή της, την οδήγησαν στο να ανακαλέσει την καταγγελία της και να υποστεί τις συνέπειες αυτής της ανάκλησης. Μετά από τρία χρόνια δύο ντετέκτιβ (γυναικείου αυτήν την φορά φύλου) παρατηρούν αρκετές ομοιότητες στις υποθέσεις των βιασμών, που έχουν αναλάβει και αρχίζουν να ξετυλίγουν από κοινού τον μίτοτης ιστορίας.

 

Η σειρά ακροβατεί ανάμεσα στην αστυνομική έρευνα και την ντοκιμαντερίστικηαπόδοση του εσωτερικού κόσμου των γυναικών, που βιώνουν έναν βιασμό και τις συνέπειες, που αυτός μπορεί να έχει σε σχέση με το κοινωνικό τους περιβάλλον, αλλά και ευρύτερα τον ψυχικό και συναισθηματικό τους κόσμο. Δεν διστάζει μάλιστα να θίξει τις αστοχίες του συστήματος της διερεύνησης μίας υπόθεσης και απόδοσης ποινικής δικαιοσύνης.

 

Τα 8 επεισόδια, που αφηγούνται και ολοκληρώνουν την ιστορία αποτελούν έναν ακόμη ισχυρό παράγοντα για την παρακολούθησή της!

2. Broadchurch («Μπρόντσερτς»): Μία ποιοτική σειρά, που υπόσχεται να ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό…

Η βρετανική σειρά «Broadchurch» είναι μία σειρά με αστυνομική αφετηρία και δραματικό υπόβαθρο. Δεν είναι τυχαίο, ότι αυτή η ατμοσφαιρική και πολύ καλά δουλεμένη ως προς όλες τις λεπτομέρειες σειρά έχει κερδίσει τρία βραβεία Bafta το 2014 και συγκεκριμένα καλύτερης δραματικής σειράς, καλύτερης τηλεοπτικής ηθοποιού (η ΟλίβιαΚόλμαν) και καλύτερου β΄ τηλεοπτικού ηθοποιού (ο Ντέιβιντ Μπράντλεϊ).

 

Στις τρείς της σεζόν παρακολουθούμε τη διερεύνηση δύο σημαντικών υποθέσεων, με την πρώτη και δεύτερη σεζόν να καταπιάνεται με τον θάνατο ενός νεαρού αγοριού του Ντάνι Λάτιμερ (εξιχνίαση υπόθεσης και δικαστική διαμάχη αντίστοιχα) και την τρίτη σεζόν με τον βιασμό μίας γυναίκας της Τρις Γουίντερμαν.

 

Η σειρά αποτυπώνει όλα τα χαρακτηριστικά, τα οποία ψάχνει κανείς σε ένα αστυνομικό θέαμα: κλειστοφοβική ατμόσφαιρα της πόλης στην οποία εκτυλίσσονται τα γεγονότα, καλά κρυμμένα μυστικά, τραυματισμένες σχέσεις, αλλά και εναλλαγή υπόπτων. Όμως η συγκεκριμένη σειρά δεν μένει μονάχα εκεί, καθώς προσπαθεί να υπογραμμίσει το βάρος, που φέρει μία απώλεια ή ο βιασμός ενός προσώπου και πως αυτά τα γεγονότα επηρεάζουν τις σχέσεις των μελών μίας κοινότητας. Τελικά μπορούμε να έχουμε σε κάποιον εμπιστοσύνη; Πόσο καλά ξέρουμε τους ανθρώπους, που βρίσκονται γύρω μας; Αυτά τα ερωτήματα προσπαθεί να απαντήσει η σειρά, ανοίγοντας μάλιστα ένα σημαντικό διάλογο με τις δικαστικές αρχές και την απόδοση δικαιοσύνης.

 

Οι δυνατές ερμηνείες, το καλά δουλεμένο σενάριο, αλλά και οι εμβληματικές σκηνοθεσία και φωτογραφία, δημιουργούν μία σειρά, η οποία όχι μόνο δεν κουράζει, αλλά δημιουργεί συνεχώς προσδοκία για τα όσα ακολουθούν.

3. The Sinner («Αμάρτημα»): Μία ψυχολογική αστυνομική σειρά, που δεν ψάχνει τον δολοφόνο, αλλά το κίνητρο της δολοφονίας…

 

Μία ακόμη σειρά, η οποία κινείται σε αστυνομικά πλαίσια με πολλές όμως δραματικές δόσεις είναι το «Sinner». Πρόκειται για μία ανθολογική σειρά, όπου η κάθε σεζόν βασίζεται σε μία διαφορετική ιστορία και επομένως έχει αυτοτέλεια. Σε κάθε σεζόν μεταβάλλονται όλοι οι πρωταγωνιστές πλην του αστυνομικού Χάρι Άμπροουζ, που αποτελεί τον συνδετικό κρίκο των υποθέσεων, που αναλαμβάνει. Κεντρικό νόημα όλων των σεζόν είναι η ανεύρεση της αιτίας, που απλοί άνθρωποι διαπράττουν ειδεχθή εγκλήματα.

 

Στην πρώτη σεζόν (η σειρά ήδη βρίσκεται στην τρίτη), την οποία έχω δει και στην οποία θα αναφερθώ, μία νεαρή μητέρα η Κόρα Τανέτι, ενώ απολαμβάνει το μπάνιο της σε μία παραλία με τον σύζυγο και το παιδί της μαχαιρώνει έναν ξένο μέχρι θανάτου. Ο ντετέκτιβ προσπαθεί να ερευνήσει τι την οδήγησε σε αυτήν την εν ψυχρώ πράξη, με την ίδια την κατηγορούμενη να αδυνατεί να θυμηθεί αν και από πού γνωρίζει τον άντρα, που δολοφονεί, και να αποκαλύψει τους λόγους της δολοφονίας. Η σεζόν είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Πέτρα Χάμεσφαρ.

 

Αν θέλαμε να δώσουμε έναν χαρακτηρισμό σε αυτήν την σειρά, θα λέγαμε, πως πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ, το οποίο θέλοντας να παρεισφρήσει στην ψυχολογική υπόσταση της ηρωίδας προκαλεί αγωνία σε μία αγχώδη ροή για την ανακάλυψη της αλήθειας και την επαναφορά των γεγονότων στο μυαλό της πρωταγωνίστριας. Μία ρεαλιστική ιστορία, η οποία ακριβώς επειδή αφορμάται από ανθρώπους της καθημερινής ζωής φαντάζει ιδιαίτερα προσβάσιμη και προσιτή. Στόχος είναι η ανεύρεση του κινήτρου. Το «γιατί» πλανάται συνεχώς και προσδιορίζει αυτήν τη σεζόν. Είναι χαρακτηριστική η λεζάντα: «Όλοι γνωρίζουν, ότι το έκανε. Κανείς δεν ξέρει το γιατί». Η Τζέσικα Μπίελ ισορροπεί άψογα χωρίς υπερβολές και ακρότητες, και εντυπωσιάζει στον μυστηριώδη ρόλο, που της έχει ανατεθεί.

 

Σε όποιον αρέσει η ψυχολογική χροιά μίας αστυνομικής ιστορίας, η συγκεκριμένη σειρά (και ειδικότερα η πρώτη αναφερόμενη παραπάνω σεζόν) είναι ιδανική! Οι δύο υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα είναι ενδεικτικές των εντυπώσεων, που δημιούργησε.

4. Dark («Σκοτάδι»): Μία «μπερδεμένη» σειρά για δυνατούς λύτες…

Μία φρέσκια σχετικά σειρά αποτελεί η γερμανόφωνη σειρά «Dark», η οποία εξαρχής δημιούργησε ιδιαίτερες προσδοκίες με την υποβλητική ατμόσφαιρα, που έπλασε. Αν και η αφετηρία της είναι η μυστηριώδης εξαφάνιση ενός αγοριού και οι προσπάθειες ανεύρεσής του, εντούτοις η ιστορία απομακρύνεται γρήγορα από αυτήν την αστυνομική συνθήκη. Την σκυτάλη παίρνει ο πραγματικά κεντρικός άξονας της ιστορίας: ο χρόνος. Με την υπόθεση να εκτυλίσσεται παράλληλα σε τρία διαφορετικά χρονικά επίπεδα (2019, 1986, 1953) δημιουργείται ένα ιδιόμορφο παζλ στοιχείων και χρονικών σχηματισμών, που καλούμαστε να ενώσουμε και να βάλουμε στην σειρά.

 

Πρόκειται σίγουρα για μία σειρά, την οποία δεν μπορεί να την δει κάποιος για να χαλαρώσει ή απλώς να περάσει την ώρα του. Λόγω των πολλών προσώπων, που συμμετέχουν, των διαφόρων οικογενειακών σχέσεων, αλλά και των χρονικών πεδίων, που περιπλέκει νεότερους με μεγαλύτερους χαρακτήρες, χρειάζεται προσήλωση στην παρακολούθηση. Παρά τις πολλαπλές εναλλαγές και το συνεχές συγχέον αίσθημα, που δημιουργεί, αποτελεί χωρίς αμφιβολία μία πάρα πολύ καλά δουλεμένη ως προς κάθε λεπτομέρεια σειρά. Από αυτήν δεν λείπει και το μεταφυσικό στοιχείο, το οποίο στην πορεία της ιστορίας γίνεται όλο και πιο έντονο. Έχουν ήδη προβληθεί δύο κύκλοι και ο τρίτος –και τελευταίος– αναμένεται να κάνει πρεμιέρα το καλοκαίρι (27/6).

 

Το δυνατότερο σημείο της ιστορίας αποτελεί η παγωμένη και σκοτεινή ατμόσφαιρα, που δημιουργεί μία μουντή αίσθηση συνεχής επιφυλακής για ό,τι θα ακολουθήσει. Εάν αντέχετε μία σειρά, που αποπνέει σκοτάδι, αλλά και που δημιουργεί περισσότερα ερωτήματα από όσα –μέχρι στιγμής τουλάχιστον– έχει επιχειρήσει να απαντήσει, τότε το «Dark» είναι μία πολύ καλή επιλογή.

5. La Casa De Papel («Η Τέλεια Ληστεία»): Η εθιστική σειρά, που έσπασε όλα τα κοντέρ…

Φυσικά η παρούσα λίστα δεν θα μπορούσε να κλείσει με κάποια άλλη σειρά. Η ισπανόφωνη σειρά, που προκάλεσε σάλο ήδη από την πρώτη στιγμή της προβολής της, εξελίχθηκε στην δημοφιλέστερη μη αγγλόφωνη σειρά του Netflixαπό τις απαρχές της λειτουργίας του και οδήγησε το δίκτυο στην απόφαση να πάρει τα δικαιώματα και να δημιουργήσει το ίδιο τις επόμενες σεζόν της σειράς.

 

Οι δύο πρώτες σεζόν ακολουθούν την ομάδα των ληστών στην πρώτη της ληστεία στο Βασιλικό Νομισματοκοπείο της Ισπανίας στη Μαδρίτη, η οποία υποκινείται από το οικονομικό κίνητρο της τύπωσης 2,4 δισεκατομμυρίων ευρώ. Σε κάθε επεισόδιο βλέπουμε την πορεία εξέλιξης της ληστείας, τα σχέδια των ληστών με διαρκή φλασμπακ στην περίοδο της προετοιμασίας τους, αλλά και τις σχέσεις τόσο ανάμεσα στους ληστές με τους ομήρους, όσο και ανάμεσα στους ληστές μεταξύ τους. Η τρίτη, ήδη προβληθείσα και η τέταρτη, προ των πυλών (προγραμματισμένη πρεμιέρα 3/4) σεζόν καταπιάνονται με τη δεύτερη ληστεία της ομάδας της κεντρικής τράπεζας της Ισπανίας, το κίνητρο της οποία εκφεύγει από το αποκλειστικά οικονομικό κέρδος. Η πορεία της ιστορίας παρουσιάζει όμοιο περιεχόμενο με την πρώτη ληστεία με τους κεντρικούς άξονες της πλοκής να μένουν ίδιοι.

 

Μιλάμε για μία εθιστική σειρά, η οποία πράγματι προσφέρεται για συνεχή παρακολούθηση των επεισοδίων σε έναν μαραθώνιο προβολής. Ένα χαρακτηριστικό, το οποίο την κάνει να ξεχωρίζει από άλλες σειρές είναι τα πολλαπλά πλοτ τουίστ, αλλά και η αγωνία, που συνοδεύει όλες τις εξελίξεις και τις ανατροπές. Φυσικά, από την ιστορία δεν λείπουν και ορισμένα σαπουνοπερίστικα στοιχεία, τα οποία άλλοτε βρίσκονται σε μετρημένες και άλλοτε σε ατέρμονα υπερβολικές δόσεις. Οι δύο πρώτες σεζόν είναι αρκετά σφιχτά δομημένες, με την τρίτη δυστυχώς να αντιγράφει πολλά από τα στοιχεία των δύο πρώτων και να παρουσιάζει ορισμένες «τρύπες» στην πλοκή της. Από τα πιο αξιοσημείωτα της σειράς είναι το τραγούδι, που «ντύνει» τους τίτλους αρχής, το «My Life is Going On» της ΣεσίλιαΚρουλ, αλλά και η διασκευή του γνωστού ιταλικού αντιστασιακού τραγουδιού του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου «Bella Ciao».

 

Η σειρά δεν παύει να αποτελεί σίγουρα φαινόμενο, που σίγουρα θα σας κάνει να «κολλήσετε» με τις περιπέτειες της ομάδας, εναλλάσσοντας μανιωδώς τα επεισόδια το ένα μετά το άλλο.

6. The Fall («Η ώρα της πτώσης»): Μία εναλλακτική αστυνομική σειρά με ψυχογραφικό προσανατολισμό…

Η σειρά αυτή του BBC αποτελεί ένα αστυνομικό δράμα, το οποίο παρότι βασίζεται σε γνώριμα στοιχεία μίας αστυνομικής ιστορίας, εντούτοις διαφοροποιείται σε αρκετά σημεία. Συγκεκριμένα, στο επίκεντρο δεν τίθεται τόσο το συνεχές κυνηγητό και η διαρκής δράση, αλλά αντίθετα το ψυχογραφικό στοιχείο του χαρακτήρα των κεντρικών ηρώων, και συγκεκριμένα της αστυνομικού, που έχει αναλάβει την υπόθεση και του κατά συρροή δολοφόνου, αλλά και της σχέσης, που αναπτύσσεται μεταξύ τους στην προσπάθεια σύλληψης του θύτη. Ακριβώς αυτό το προσωποκεντρικό στοιχείο της σειράς την κάνει να διαφέρει από ανάλογες σειρές του είδους, καθώς στόχος δεν είναι απλώς η εξιχνίαση του εγκλήματος (ήδη από την αρχή γνωρίζουμε τον δολοφόνο), αλλά η παρακολούθηση της πορείας της υπόθεσης.

Η υποψήφια για δύο βραβεία Bafta σειρά είναι χωρισμένη σε τρία μέρη (τα δύο πρώτα υπάρχουν στο Netflix), τα οποία μεταξύ τους παρουσιάζουν αυτοτέλεια, όντας δομημένα με αρχή, μέση και τέλος, ώστε κάθε σεζόν ναι μεν να εκκινεί από εκεί, που ολοκληρώθηκε η προηγούμενη, αλλά συνάμα να μην αναμασά όσα είδαμε στους προηγούμενους κύκλους. Ο οικογενειάρχης, που γίνεται κατά συρροή δολοφόνος, αλλά και η επιθεωρήτρια, που κρύβει μυστικά μπορεί να μοιάζουν κοινότυπες φιγούρες, όμως στη συγκεκριμένη σειρά αποκτούν μία διαφορετική υπόσταση, εξαιτίας του διαφορετικού προσανατολισμού. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους βλέπουμε την Τζίλιαν Άντερσον, η οποία πραγματικά κλέβει τις εντυπώσεις και μαγνητίζει τα βλέμματα και τον γνωστό από τις «50 αποχρώσεις του γκρι» Τζέιμι Ντόρναν σε μία ικανοποιητική σε γενικές γραμμές απόδοση.

 

Για όποιον ψάχνει ένα πιο σύγχρονο αστυνομικό δράμα με δόσεις ψυχολογικού θρίλερ, που περισσότερο επικεντρώνεται στην αποτύπωση των προσώπων και στην παρουσίαση της κατ’ αντιπαραβολή διαμάχη τους, σε μία ατμοσφαιρική και πιο αργά (σε σχέση με όμοιου περιεχομένου αστυνομικές σειρές) κινούμενη ιστορία, τότε το «Fall» είναι η κατάλληλη επιλογή!

7. American Crime Story: The People v. O.J. Simpson («Η Δίκη του Ο. Τζ. Σίμπσον»): Ένα δικαστικό δράμα με ισχυρές κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις…

Σίγουρα η συγκεκριμένη σειρά αποτελεί μία από τις εμβληματικότερες σειρές των τελευταίων ετών, η οποία έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές,δύο βραβεία στις Χρυσές Σφαίρες του 2017 (στις κατηγορίες καλύτερη μίνι σειρά ή τηλεταινία και καλύτερη ηθοποιός σε μίνι σειρά ή τηλεταινία για την Σάρα Πόλσον), αλλά και εννιά βραβεία Έμμυ. Η σειρά αποτελεί ένα καθαρόαιμο δικαστικό δράμα, το οποίο παρουσιάζει την πολύκροτη και γνωστή στο ευρύ κοινό υπόθεση της δεκαετίας του ’90, όπου ο διάσημος μπασκετμπολίστας και ηθοποιός Ο. Τζ. Σίμπσον κατηγορήθηκε για τη διπλή δολοφονία της πρώην συζύγου του και του φίλου της, και αθωώθηκε. Οι μεγάλες διαστάσεις, που έλαβε η υπόθεση οφειλόταν στην σχεδόν καθημερινή κάλυψη όλων των γεγονότων της από τα ΜΜΕ, που την μεταχειρίστηκαν σαν ένα ριάλιτι σόου με όλες τις επιζήμιες συνέπειες, που κάτι τέτοιο μπορεί να έχει στην διαμόρφωση συνειδήσεων και στο βάπτισμα ενόχων.

 .

.

Η δημοφιλής σειρά φέρει την υπογραφή του Ράιαν Μέρφι στα πρότυπα του «American Horror Story», αποτελώντας μία ανθολογική σειρά, που κάθε σεζόν καταπιάνεται με μία διαφορετική υπόθεση, αλλά και με μία διαφορετική σύνθεση πρωταγωνιστών. Η πρώτη αυτή σεζόν είναι βασισμένη στο βιβλίο του Τζέφρει Τούμπιν «The Runofhis Life: The People v. O.J. Simpson». Η συγκεκριμένη σειρά δεν αποσκοπεί στο να αποκαλύψει αν ο κατηγορούμενος έκανε ή όχι το έγκλημα, αλλά στο ποιες συνθήκες οδήγησαν στην αθώωσή του. Στο επίκεντρο τίθεται ο φυλετικός ρατσισμός της Αμερικής με την πάλη ανάμεσα σε λευκούς και μαύρους να μοιάζει πιο έντονη από ποτέ, με την καταδίκη ή την αθώωση του συγκεκριμένου προσώπου να αποκτά ένα καθαρά φυλετικό πρόσημο υπερίσχυσης ή υποβίβασης ανάλογα με την πορεία της υπόθεσης. Οι κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις αποτελούν μία αναγκαία προέκταση της δικαστική υπόθεσης. Η σειρά καταφέρνει μέσα από την αναπαράσταση της υπόθεσης, αλλά και την αντιπαράθεσης των διεργασιών των εισαγγελικών και υπερασπιστικών αρχών, να ασκήσει εντονότατη κριτική, γεγονός που την εξυψώνει ακόμη περισσότερο.

 

Η Σάρα Πόλσον στον ρόλο της εισαγγελέως της υπόθεσης αποτελεί μία εμβληματική φιγούρα, η οποία σε ένα άκρως ισορροπημένο ρόλο προσφέρει μία μεγάλη έκταση συναισθημάτων και μία ισχυρή εσωτερική εμβάθυνση. Πολλοί καλοί οΤζον Τραβόλτα στο ρόλο του βασικού εκ των συνηγόρων υπεράσπισης, καθώς και ο Στέρλινγκ Κ. Μπράουν στο ρόλο του συνεργάτη της εισαγγελέως Μάρσια Κλαρκ.

 

Η συγκεκριμένη σειρά αξίζει την προσοχή σας, καθώς αποτελεί μία δουλεμένη ως προς κάθε της χαρακτηριστικό απεικόνιση της κρίσιμης αυτής δίκης, με την γνωστή κατάληξη της υπόθεσης να μην στερεί καθόλου από την ίδια το σασπένς και την αγωνία στη διαδοχή των γεγονότων. Εκτός αυτού αποτελεί μία πολύ καλή αναπαράσταση από άποψη σκηνικών και κουστουμιών της δεκαετίας, στην οποία λαμβάνουν χώρα τα γεγονότα.

8. Visa Vis («Lockedup»): Μία ιντριγκαδόρικη σειρά με αρκετό σασπένς και πολλές ανατροπές…

Οι σειρές με φυλακές αποτελούν ένα ιδιαίτερα δημοφιλές τηλεοπτικό πρόγραμμα, που σχεδόν σε κάθε περίπτωση τραβά την προσοχή των θεατών. Έτσι και αυτή εδώ η ισπανική σειρά εκτυλίσσεται σε γυναικείες φυλακές. Η ιστορία ξεκινά με την Μακαρένα, η οποία μπαίνει στη φυλακή, αφού πρώτα πείθεται να καταχραστεί χρήματα για χάρη του εραστή της. Έτσι, παρακολουθούμε στα πρώτα επεισόδια της σειράς τις προσπάθειές της να ενσωματωθεί στη φυλακή, αλλά και τις ελπίδες της σύντομα να αποδείξει, πως έπεσε θύμα εξαπάτησης και να αθωωθεί.

 

Η αφετηρία της σειράς θυμίζει αρκετά το «Orange is the new black», που βρίσκεται στην ίδια πλατφόρμα και αποτελεί μία από τις δημοφιλέστερες από την αρχή της λειτουργίας της σειρές. Παρουσιάζει όμως μία σημαντική κομβική διαφορά, που την μεταβάλλει σε ένα εντελώς διαφορετικό και αυτόνομο είδος. Συγκεκριμένα, η σειρά δεν περιέχει ισχυρές δόσεις χιούμορ, ούτε συναισθηματικής εμβάθυνσης. Είναι μία ωμή σειρά, με αρκετές «σκληρές» σκηνές βίας, που περισσότερο προσιδιάζει από άποψη διαμόρφωσης στο «Prison Break». Μία επίσης σημαντική προσθήκη είναι η παρουσίαση των ηρωίδων και των χαρακτηριστικών τους στη φάση διεξαγωγής ενός ντοκιμαντέρ στις φυλακές, όπου οι πρωταγωνίστριες μιλούν απευθείας στην κάμερα σε μία μορφή συνέντευξης.,

Πρόκειται για μία σειρά με αρκετό σασπένς, αρκετή αγωνία και αρκετά πλοτ τουίστ. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, πως στους δημιουργούς της σειράς ανήκει ο Άλεξ Πίνα, ο οποίος αποτελεί και δημιουργό του «La Casa De Papel», με αρκετά στοιχεία στον τρόπο διαμόρφωσης του σεναρίου, της σκηνοθεσίας και του μοντάζ να παρουσιάζονται ταυτόσημα. Τις εντυπώσεις κλέβει η εξαιρετική στο ρόλο της ΘουλέμαΝάγια Νίμρι (που την συναντάμε και στον τρίτο κύκλο του «La Casa De Papel», καθώς και το τραγούδι των τίτλων «Agnus dei» της Σεσίλια Κρουλ (άλλο ένα κοινό σημείο μεταξύ τους).

 

Η πολύ ωραία διαμορφωμένη σειρά περιέχει ορισμένα σημεία, που κάπως κουράζουν, μίας και αποτελείται από τέσσερις σεζόν, ωστόσο δημιουργεί μία ιδιαίτερα αγωνιώδη πλοκή με συνεχείς ανατροπές και δόσεις ψυχολογικού θρίλερ. Η σειρά προσφέρεται για συνεχή παρακολούθηση, αποδεικνύοντας για ακόμη μία φορά, πως οι Ισπανοί έχουν βρει μία αποτελεσματική φόρμουλα ιντριγκαδόρικης διαμόρφωσης σειρών, που μέχρι στιγμής τουλάχιστον αποδίδει! Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, πως η επιτυχία της σειράς οδήγησε τους δημιουργούς στη παραγωγή ενός σπιν οφ με πρωταγωνίστριες το δίδυμο Νάγια Νίμρικαι Μάγκι Θιβάντος με τίτλο «Vis a Vis: El Oasis».

9. Better Call Saul («Πάρετον Σολ»): Μία προσεγμένη σειρά, που αξιοποιεί όλα τα θετικά χαρακτηριστικά του «Breaking Bad», αποκτώντας αυτόνομη ταυτότητα…

Η συγκεκριμένη σειρά αποτελεί αναμφισβήτητα μία έκπληξη για όλους τους λάτρεις μίας εκ των πιο δημοφιλών σειρών, του «Breaking Bad». Συγκεκριμένα, το «Better Call Saul» αποτελεί το πρίκουελ του «Breaking Bad», με την υπόθεση να κινείται σε χρονικά πλαίσια πρωτύτερα των περιπετειών των παραγωγών μεθαμφεταμίνης Γουόλτερ Γουάιτ και Τζέσε Πίνκμαν. Η ιστορία εκτυλίσσεται γύρω από τον εξής πόλο: το χτίσιμο της δικηγορικής καριέρας του ιδιόμορφου δικηγόρου Σολ Γκούντμαν, τον οποίον υποδύεται με μαεστρία ο Μπομπ Όντενκιρκ.

 

Η σειρά είναι διαμορφωμένη στα πρότυπα του «Breaking Bad» με τους συντελεστές Βινς Γκίλιγκαν και Πίτερ Γκουλντ να είναι υπογράφουν και αυτήν τη σειρά. Είναι χαρακτηριστικό, πως όλα τα επιμέρους στοιχεία των δύο σειρών, δηλαδή σκηνοθετική ματιά, φωτογραφία, σεναριακή διαμόρφωση, χτίσιμο χαρακτήρων και εμβάθυνση σχέσεων ακολουθούν σχεδόν την ίδια διαμόρφωση. Μία βασική τους διαφορά είναι, πως το «Better Call Saul»περιέχει ισάξιες δόσεις μαύρου χιούμορ και δράματος με τη ζυγαριά στις περισσότερες περιπτώσεις να παραμένει σταθερή.

Η σειρά δεν βιάζεται να εντυπωσιάσει με ανατροπές και εξελίξεις. Ακολουθεί έναν αργό ρυθμό, που εμφανίζει σταδιακά όλα τα απαραίτητα στοιχεία, δημιουργώντας στο τέλος κάθε σεζόν ένα μεστό και ολοκληρωμένο αποτέλεσμα. Ακόμη και η σύνδεση με το «Breaking Bad» είναι σταδιακή με χαρακτήρες από αυτό να επανέρχονται, ολοκληρώνοντας το κοινό πορτραίτο των δύο σειρών. Αυτό ακριβώς δημιουργεί –κατά την γνώμη μου– την ανάγκη κάποιος προκειμένου να καταλαβαίνει την χρησιμότητα των ηρώων, αλλά και τη διαμόρφωσητων σχέσεων τους να έχει πρωτίστως παρακολουθήσει την αρχική σειρά, ώστε να κουμπώσουν τα γεγονότα του «Better Call Saul».

.

Σε κάθε περίπτωση αποτελεί καλή τηλεόραση, που δεν στοχεύει στην πρόσκαιρη δημιουργία εντυπώσεων, αλλά στην σταδιακή εκτύλιξη της υπόθεσης. Η μοναδική φωτογραφία των υπέροχων τοπίων του Νιού Μέξικο, αλλά και το πάρα πολύ δυναμικό καστ, που συμπληρώνει τον βασικό πρωταγωνιστή δημιουργούν μία σειρά για απαιτητικούς τηλεθεατές.

10. Peaky Blinders: Μία ατμοσφαιρική σειρά εποχής με εξαιρετικά λεπτομερή διαμόρφωση όλων των στοιχείων της…

Δεν θα μπορούσε το συγκεκριμένο αφιέρωμα να κλείσει με μία διαφορετική σειρά πέρα από το υπέροχο «Peaky Blinders». Η τηλεοπτική αυτή σειρά του BBC αποτελεί μία εξαίσια σειρά εποχής, η οποία μας μεταφέρει στις αρχές του 20ου αιώνα, με στόχο να μας παρουσιάσει σταδιακά την ανέλιξη μίας οικογένειας συμμοριτών, η οποία ξεκίνησε με ληστείες, παράνομα στοιχήματα, εκφοβισμούς, αλλά και παροχή προστασίας για να ανέλθει σιγά-σιγά στην πορεία των χρόνων.

 

Αυτό το οποίο δίνει ζωτική σημασία στη σειρά είναι το χρονικό πλαίσιο. Η πιστή αναπαράσταση μίας άλλης εποχής, με εξαιρετικά επιμελημένα κοστούμια, εκπληκτική σκηνογραφία, εντυπωσιακή φωτογραφία και απόλυτα ταιριαστές μουσικές επιλογές, αποτελεί το δυνατότερο σημείο της σειράς, που δίνει δυναμική ώθηση σε όλα τα υπόλοιπα στοιχεία. Η ρεαλιστική σκηνοθεσία και το πολυεπίπεδο σενάριο του Στίβεν Νάιτ δημιουργούν μία γκαγκστερική σειρά με έντονη δραματική υπόσταση. Κάθε σεζόν έχει αυτοτέλεια με την υπόθεση να μετατίθεται από σεζόν σε σεζόν σε ένα χρονικά μεταγενέστερο σημείο. Τα έξι ωριαία επεισόδια της καθεμίας σεζόν δεν πλατειάζουν καθόλου, παρουσιάζοντας μία σφιχτή δομή με πλοκή με ανατροπές. Αυτό, που μπορεί να ξενίσει κάπως στην αρχή της σειράς είναι η λιτότητα των διαλόγων, η οποία μέχρι κάποιος να μπει στο νόημα της ιστορίας και του τρόπου εξιστόρησης των γεγονότων,κάπως κουράζει. Ωστόσο, αξίζει την υπομονή σας, καθώς η συνέχεια θα σας αποζημιώσει.

Το καστ κινείται επίσης σε πολύ υψηλά επίπεδα με τον Κίλιαν Μέρφι στο ρόλο του αρχηγού της συμμορίας να μαγνητίζει με την υποκριτική του απόδοση, δημιουργώντας έναν ήρωα, που σίγουρα θα αποτελέσει και στο μέλλον σημείο αναφοράς. Εντυπωσιακή και η Έλεν Μακ Κρόρι στο ρόλο της θείας του πρωταγωνιστή, που ισορροπεί με αποτελεσματικό τρόπο στις κωμικές και δραματικές πτυχές του ρόλου της. Το σάουντρακ «Red Right Hand» του Νικ Κέιβ και της μπάντας του Μπαντ Σιντς προσθέτει επιπλέον πόντους στην ατμοσφαιρικότητα της σειράς ήδη στην έναρξη κάθε επεισοδίου.

 

Αν κάποιος ενδιαφέρεται για μία σειρά εποχής με ισχυρά και λεπτομερώς δουλεμένα χαρακτηριστικά, που ακροβατεί ανάμεσα σε αστυνομικό και πολιτικό δράμα, τότε επιλέγοντας τη συγκεκριμένη σειρά έχει κάνει την πιο κατάλληλη επιλογή!

Αν έχετε δει τις παραπάνω σειρές ή θέλετε και ορισμένες πρόσθετες επιλογές, μπορείτε να παρακολουθήσετε τις εξής αρκετά καλές σειρές της πλατφόρμας:

-  You («Εσύ»): Ησυγκεκριμένη σειρά προκάλεσε φρενίτιδα και εξελίχθηκε σε μία από τις πιο δημοφιλείς σειρές τουNetflix, παρουσιάζοντας την ιστορία ενός στόκερ ικανού να κάνει τα πάντα για να κερδίσει την κοπέλα, που θέλει. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της σειράς είναι, ότι παρουσιάζει των πρωταγωνιστή να αναφέρει τις σκέψεις του χαμηλόφωνα σε κάθε δυνατή ευκαιρία, δημιουργώντας μία κλειστοφοβική ατμόσφαιρα και μίαπροσδοκία για όσα θα ακολουθήσουν. Ωστόσο, παρά την καλή έναρξη και το ανατρεπτικό φινάλε κάθε κύκλου σε αρκετά σημεία είναι αργόσυρτη και προβλέψιμη. Η σειρά βασίζεται στα ομώνυμα μυθιστορήματα της Καρολάιν Κέπνες.

-  The end of the f***ing world: Η συγκεκριμένη σειρά αποτελεί μία μαύρη κωμωδία με αντισυμβατικό χιούμορ και αρκετά δραματικά στοιχεία. Εξιστορεί την ιστορία δύο εφήβων, οι οποίοι, αφού αποφασίζουν να το σκάσουν από το περιβάλλον τους, καλούνται να αντιμετωπίσουν ορισμένες κρίσιμες καταστάσεις, που μπορεί να έχουν δραματικές συνέπειες. Η πολύ ωραία δομημένη και εναλλακτική πρώτη σεζόν, που δημιούργησε ιδιαίτερες εντυπώσεις, οδήγησε λόγω της πολύ επιτυχημένης πορείας της στη διαμόρφωση μίας δεύτερης σεζόν, η οποία ωστόσο ήταν εμφανώς κατώτερη της πρώτης. Η σειρά βασίζεται στο ομώνυμο κόμικ του Τσαρλς Φόρσμαν.

-  Russian Doll («Ρωσική Κούκλα»): Πρόκειται για μία από τις πιο ιδιόμορφες σειρές του Netflix, η οποία παρουσιάζει την ιστορία της Νάντια, που στα 36α γενέθλιά της σκοτώνεται στην προσπάθειά της να βρει τη γάτα της. Ωστόσο, αμέσως μετά επιστρέφει στο ίδιο σημείο, ξαναζώντας τα γενέθλιά της και ξαναπεθαίνοντας με διαφορετικό τρόπο, κάτι που συνεχώς επαναλαμβάνεται. Η ίδια είναι παγιδευμένη σε μία διαρκή χρονική λούπα, χωρίς να μπορεί να δραπετεύσει. Τις εντυπώσεις κερδίζει το μαύρο χιούμορ με υπαρξιακές και μεταφυσικές διαστάσεις και φυσικά η πρωταγωνίστρια Νατάσα Λιόν, η οποία μοιάζει ιδανική για τον ρόλο. Κάποιες εντάσεις υπάρχουν ως προς την πλοκή, η οποία σε ορισμένα σημεία κάπως κουράζει.

Απο: Μπαστουνάς Γιώργος - kulturosupa

.