Nατάσσα Μποφίλιου: «Οι περισσότεροι καλλιτέχνες σήμερα εργάζονται για να βιοπορίζονται»

H Nατάσσα Μποφίλιου παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο «BΗΜΑgazino», όπου αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στο πλήγμα που έφερε ο κορονοϊός στον κόσμο της μουσικής, ενώ έδωσε την δική της απάντηση σε όσους υποστηρίζουν ότι έχει λύσει τα οικονομικά της προβλήματα.

Πιστεύεις πως έχει τραυματιστεί ανεπανόρθωτα η σχέση του τραγουδιού με τη ζωντανή του παρουσίαση, η σχέση του με τον κόσμο, λόγω της πανδημίας;

«Φοβάμαι, αν όχι ανεπανόρθωτα, σίγουρα πολύ σοβαρά. Αγωνιώ για το μέλλον μας, χωρίς να μπορώ να κάνω καμία πρόβλεψη, θετική ή αρνητική».

Φαντάζομαι πως θα το έχεις ακούσει κι εσύ: «Σιγά μην έχει οικονομικό πρόβλημα η Μποφίλιου!».

«Αυτό είναι μια άκρως επιφανειακή δήλωση, άλλα δεν μπορώ να περιμένω από τον κόσμο που βλέπει τη λάμψη και την προβολή των επαγγέλματος μας να καταλάβει πώς λειτουργεί ο χώρος μας. Πώς ορίζονται οι αμοιβές, πόσο κοστολογείται μια παραγωγή, πόσοι άνθρωποι πρέπει να πληρωθούν από ένα συναυλιακό εισιτήριο των 13 ευρώ, τις κρατικές εισφορές κ.τ.λ.

Δεν κλαίγομαι, αλίμονο! Νιώθω ευγνώμων και τυχερή, γιατί πια έχω μια όμορφη και άνετη ζωή και δεν κρύβομαι από τον σπιτονοικοκύρη μου, ούτε μου κόβουν το τηλέφωνο. Ομως, για την ιστορία, είναι μια καλή στιγμή να πούμε ότι οι περισσότεροι καλλιτέχνες σήμερα εργάζονται για να βιοπορίζονται. Οχι για να βάζουν στην τράπεζα λεφτά. Εχουν καλές αλλά και πολύ κακές χρονιές και σίγουρα ένα περιβάλλον αβεβαιότητας και διαρκών αλλαγών που πρέπει να είναι έτοιμοι να υπερκεράσουν ανά πάσα στιγμή. Αυτό μας κάνα ευάλωτους και οικονομικά ασταθείς».

Φοβάσαι μήπως ζούμε σε μια εποχή, σε μια συγκυρία, που όλες οι προκλήσεις θα μείνουν αναπάντητες από τις γενιές μας; Που δεν θα πάμε τα πράγματα ούτε ένα βήμα παραπέρα ούτε ένα μέτρο καλύτερα;

«Φοβάμαι πως ζούμε στην εποχή του "τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ' αυτό μένειν". Κι αυτό έχει θειική και αρνητική χροιά. Φοβάμαι πως όποιο σενάριο κι αν μου διαβάσεις, δεν θα εκπλαγώ. Πιστεύω το ίδιο στην πιθανότητα ενός πολέμου και στην πιθανότητα μιας επανάστασης (χωρίς καμία γραφικότητα στον όρο). Το θέμα για μένα είναι ό,τι κι αν γίνει, σε ποια πλευρά της Ιστορίας θα μας βρει. Με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε. Γι’ αυτό προτείνω αντίσταση και καλλιέργεια»