Δωροθέα Μερκούρη:"Σε καμία άλλη χώρα δεν μπερδεύεται η υποκριτική με την παρουσίαση"

Στην Ρενέ Σαραντινού και το περιοδικό «Λοιπόν» παραχώρησε συνέντευξη η Δωροθέα Μερκούρη, αναφέρθηκε για το αντίκτυπο που είχε η ζωή της πάνω στα παιδιά της και για την τηλεόραση, τονίζοντας πως στην Ελλάδα δεν υπάρχει χώρος για όλους.

Σου αρέσει να μιλάς στον πληθυντικό. Μιλάς σε όλους έτσι;

Ο πληθυντικός είναι ωραίος, δείχνει σεβασμό κι αμέσως ο άνθρωπος που βρίσκεται απέναντί μου, αποκτά μια άλλη αυτοπεποίθηση. Βλέπω ότι τους αρέσει όταν τους μιλάω στον πληθυντικό, ενώ μερικοί εντυπωσιάζονται. Πρόσφατα ήρθε κάποιος να φτιάξει κάτι στο σπίιτ μου και μου είπε ότι εντυπωσιάστηκε που του μιλούσα στον πληθυντικό. Μου αρέσει να μιλάω στον πληθυντικό γιατί βοηθάει και τη σχέση στην αρχή. Μου αρέσει η ευγένεια, είμαι οπαδός της.

Υπάρχει η λέξη «μόνιμα» στη ζωή σου;

Δεν υπάρχει η λέξη αυτή στη ζωή μου, όχι, κι είναι κάτι που δεν θα ήθελα να υπάρχει, γιατί με κάνει χαρούμενη να αλλάζω. 

Υπάρχει κάτι που θα σε έκανε να μείνεις σε μια χώρα μόνιμα έτσι ώστε να μην την αλλάξεις με ευκολία;

Μάλλον αυτή η αστάθεια που έχει η δουλειά μου, μ' έχει βάλει σε μια τέτοια διαδικασία. Είναι μια ασταθής δουλειά και δεν είναι εύκολη. Από την άλλη μεριά, αυτή τη δουλειά επέλεξα να κάνω, για τη μη σταθερότητά της, ώστε να μπορώ να φεύγω και να αλλάζω. Για μένα η αλλαγή είναι εμπειρία, κι εγώ «διψάω» πιο πολύ για την εμπειρία και το ταξίδι, την καινούργια αρχή. Μου αρέσει πολύ αυτό που έχω κάνει στη ζωή μου, μπορεί να είχε κάποιο αντίκτυπο...

Ποιο ήταν αυτό το αντίκτυπο;

Έχω παιδιά, δεν τους αρέσει πάντα να μετακομίζουν και να φεύγουμε. Τα παιδιά μου ήταν πάντα μαζί μου, αλλά πιστεύω ότι και στις δυο κόρες μου θα δημιουργήσει μια άλλη ζωή, δεν ανήκουν κάπου, κι αυτό είναι πολύ ωραίο. Όταν κάτι δεν πάει καλά σε μια χώρα, θέλω τα παιδιά μου κι εγώ να έχουμε τη δυνατότητα να φύγουμε και να πάμε αλλού. Ήταν σημαντικό να τους το δώσω να καταλάβουν, ότι δεν ανήκουν μόνο σε μια χώρα και με το ζόρι πρέπει να μείνουν κάπου.

Πήρες από νωρίς τη ζωή στα χέρια σου. Δεν υπήρξε κάτι που σε τρόμαζε, που σε φόβισε;

Ποτέ, όχι, αλλιώς θα έμενα σπίτι με τους γονείς μου που ήταν πολύ καλά. αλλά δεν επέλεξα αυτό, να μείνω μαζί τους και να ζω αυτήν τη ζωή. Ήθελα από μικρή να μείνω στη Νέα Υόρκη.

Ποιος παρουσιαστής ή παρουσιάστρια σου αρέσει στην ελληνική τηλεόραση;

Δεν ξέρω... Πολλοί είναι πάρα πολύ καλοί, δεν ξέρω κάποιον συγκεκριμένο. Δεν είμαι τηλεοπτική παρουσιάστρια, είμαι μοντέλο, έχω παίξει σε ταινίες, έχω σπουδάσει υποκριτική. Σε καμία άλλη χώρα δεν μπερδεύεται η υποκριτική με την παρουσίαση, για να επιβώσουν οι άνθρωποι πρέπει να τα κάνουν όλα. Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα, με 9 εκατομμύρια ανθρώπους, μικρή αγορά, δεν έχει δυνατότητες και πολλοί ηθοποιοί πρέπει να πάνε στην τηλεόραση, αλλά εγώ δεν έχω επιλέξει αυτόν το δρόμο [...] Η Ελλάδα θα πρέπει να αλλάξει, να οργανώσουμε τη ζωή μας διαφορετικά, κι εγώ θα πράξω ανάλογα. Είμαστε μικρή χώρα κι η σόουμπιζ είναι πολύ μικρή στην Ελλάδα, πολύ περιορισμένη, δεν υπάρχει χώρος για όλους, γιατί είναι μικρή αγορά και πολλοί οι καλλιτέχνες και τα ταλέντα. Αν θέλεις να γίνεις ηθοποιός ή να κάνεις μόντελινγκ, μπαίνεις και βγαίνεις αμέσως, αν βλέπεις ότι δεν πάει καλά. Οπωσδήποτε, όλοι πρέπει να έχουν μια άλλη «πόρτα» ανοιχτή, ένα άλλο ταλέντο που πρέπει να χρησιμοποιήσουν. Δεν είναι η ίδια εποχή με τη δικιά μου, τη δεκαετία που δουλεύαμε εδώ, κι υπήρχε μια τεράστια αγορά, παρ' όλο που ήμασταν μια μικρή χώρα. Έκανα αυτή τη δουλειά μόνο και μόνο γιατί υπήρχαν πάρα πολλά περιοδικά, διαφημιστικά και τηλεόραση που τότε έκανε η Ρούλα Κορομηλά, κι ήταν καταπληκτική. Δεν έχει ξαναγίνει τηλεόραση σαν της Ρούλας Κορομηλά. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει χώρος για όλους.