O διευθυντής που ευτυχώς ήταν ρεπόρτερ!

Για τον Γιάννη Τρουπή που ορίστηκε διευθυντής ειδήσεων στην ΕΡΤ μπορεί να πει κανείς τα καλύτερα ή τα χειρότερα για την πορεία του στην ενεργό δημοσιογραφία (ως πολιτικός συντάκτης), την οποία διακονεί, από όσο θυμάμαι, εδώ και πολλά χρόνια με τρέξιμο, επαγγελματικά ταξίδια, άγχος για την είδηση, έχοντας κάνει, βρε αδελφέ, χιλιόμετρα στο ρεπορτάζ μιας και δεν “γεννήθηκε” διευθυντής- όπως δυστυχώς αρκετοί στο σινάφι μας.

Χαίρομαι και επικροτώ το γεγονός να βλέπω συναδέλφους μετά από μια πορεία χρόνων στο “πεζοδρόμιο”, να αναλαμβάνουν επιτελικές θέσεις. Γέμισε το σινάφι μας με τύπους (δεν τους χαρακτηρίζω ρεπόρτερ γιατί δεν υπήρξαν ποτέ) που “γεννήθηκαν” διευθυντές. Μόνο στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας συμβαίνει αυτό. Παραγωγοί που μετέφεραν κασέτες έγιναν διευθυντές, το ίδιο και εσωτερικοί συντάκτες που δεν ξέρουν τι σημαίνει “βγάζω” μια είδηση ή καλύπτω ένα γεγονός. Οι άκαπνοι, στο ρεπορτάζ, αυτοί κύριοι δίνουν εντολές για το πώς θα καλυφθεί μια είδηση όταν δεν γνωρίζουν ακόμα και πού βρίσκεται η Βουλή των Ελλήνων!

Γιατί μέσα από τα γραφεία (ως υλατζήδες ή παραγωγοί αλλά και ως “αναρριχητικά φυτά” χρίστηκαν διευθυντές).Το κοντέρ στο βιογραφικό τους γράφει από μηδέν έως ελάχιστη παρουσία στην ενεργό και μάχιμη δημοσιογραφία. Για αυτό έγραψα στον τίτλο “επιτέλους ένα ακόμη διευθυντής που υπήρξε ρεπόρτερ”. Γιατί ο Γιάννης Τρουπής ανήκει ,ευτυχώς, στους ελάχιστους ρεπόρτερ που, επιτέλους, γίνονται διευθυντές στα μίντια και όχι καρεκλοκένταυροι του σιναφιού. Καλή επιτυχία ,Γιάννη…

Toυ Θάνου Πασχάλη - Enimerosi24.gr