Ιωάννης Παπαζήσης: Αυτός είναι ο λόγος που απείχε εννέα χρόνια από την τηλεόραση

Στο Page 2 της Νέας Σελίδας και τον Γιάννη Πουλόπουλο μίλησε ο Ιωάννης Παπαζήσης, ο οποίος αναφέρθηκε στην συμμετοχή του στο Κόκκινο Ποτάμι, αποκάλυψε για ποιο λόγο απείχε από την τηλεόραση εννέα χρόνια, ενώ μίλησε και για την εμπειρία της πατρότητας.

Ιωάννη, πώς αντέδρασες όταν επικοινώνησε μαζί σου ο Μανούσος Μανουσάκης και σου μίλησε για το «Κόκκινο ποτάμι»;

Πριν από το «Κόκκινο ποτάμι» με είχε προσεγγίσει ο Μανούσος Μανουσάκης για το «Ουζερί Τσιτσάνης», το οποίο επρόκειτο να γίνει σίριαλ στην κρατική τηλεόραση και τελικά έγινε ταινία. Από τότε θέλαμε να συνεργαστούμε, αλλά δεν γινόταν. Οταν επικοινώνησε μαζί μου η casting director Χρύσα Ψωμαδέλη και μου μίλησε για το «Κόκκινο ποτάμι», ενθουσιάστηκα, όχι μόνο γιατί μου άρεσαν πολύ το βιβλίο και το σενάριο που διάβασα, αλλά κι επειδή πίστεψα στο όραμα του Μανούσου.

Είναι αλήθεια ότι εκτός από τις «Αγριες μέλισσες» και στο «Κόκκινο ποτάμι» έγιναν αμέτρητα δοκιμαστικά για να καταλήξετε στο τελικό καστ;

Ναι. Μέχρι τώρα την πρακτική αυτή τη συναντούσαμε κυρίως στο σινεμά και όχι στην τηλεόραση. Είναι ωραίο που ο κόσμος έδειξε ότι θέλει αυτές τις σειρές που είναι από ένα επίπεδο και πάνω. Διότι κι εμείς, όπως και τα παιδιά στις «Αγριες μέλισσες», αποφύγαμε όλες τις ευκολίες. Αλλωστε, τώρα που ο κόσμος έχει τη δυνατότητα να βλέπει στο Netflix ξένα σίριαλ, θέλει και τα ελληνικά να είναι από μια βάση και πάνω. Νομίζω ότι αυτό φέτος του το προσέφεραν οι «Αγριες μέλισσες» και το «Κόκκινο ποτάμι». Κι επειδή έχουν ξεκινήσει ήδη να με προσεγγίζουν για τηλεοπτικές δουλειές που θα γίνουν την επόμενη σεζόν, διαπιστώνω ότι είναι όλες αρκετά ενδιαφέρουσες. Είναι σαν να βάλαμε το λιθαράκι μας ώστε αυτό που έχτισαν κάποιοι τα προηγούμενα χρόνια στη μυθοπλασία να πάει παρακάτω.

Ξέρω ότι δυσκολευτήκατε αρκετά για να βρείτε την ηθοποιό που θα ενσάρκωνε τον ρόλο της Ιφιγένειας. Μέσα από πόσες υποψήφιες καταλήξατε στην Αναστασία Παντούση;

Η αλήθεια είναι ότι ήμασταν σε αναζήτηση περίπου έναν μήνα για να βρούμε τη συμπρωταγωνίστρια. Ο Μανούσος και η Χρύσα είδαν κυριολεκτικά όλο το ελληνικό θέατρο ηλικίας από 22 μέχρι 27 για να βρεθεί εκείνη που θα υποδυόταν την Ιφιγένεια. Είναι δύσκολο να βρεις τον ένα πρωταγωνιστή και μετά το πρόσωπο που θα του ταιριάζει. Εγώ μόνο πρέπει να έκανα δοκιμαστικά με είκοσι κοπέλες. Με κάποιες υπήρχε πολύ ισχυρή χημεία, με άλλες καθόλου. Από τις τελευταίες επιλογές ήταν η Αναστασία. Και με το που μπήκε στο γραφείο του Μανούσου και καθίσαμε απέναντι, νομίζω ότι καταλάβαμε και οι τρεις ότι αυτή ήταν η Ιφιγένεια. Κάναμε μετά και δοκιμαστικό που επιβεβαίωσε απλώς αυτό που είχαμε αντιληφθεί από την πρώτη στιγμή.

Το Open είναι ένα κανάλι που δεν έχει παράδοση στη μυθοπλασία. Πίστευες ότι το «Κόκκινο ποτάμι» θα είχε αυτή την απήχηση;

Ναι. Πίστευα από την πρώτη στιγμή ότι το «Κόκκινο ποτάμι» θα πήγαινε καλά. Αλλά και σ’ το λέω με το χέρι στην καρδιά, δεν με ενδιέφερε καθόλου τι τηλεθέαση θα έκανε. Πίστεψα τόσο πολύ στο όραμα του Μανουσάκη που δεν με αφορούσε πώς θα πάει. Αυτό που με ενδιέφερε είναι ακόμα και αν αυτή τη σειρά την έβλεπαν δέκα άνθρωποι, να πουν ότι είναι καλή και ότι δείξαμε μια ιστορία που κρύβει τόσο πόνο και δυσάρεστες αναμνήσεις με σεβασμό. Για εμένα αυτό ήταν το στοίχημα που έπρεπε να κερδηθεί. Οταν προβλήθηκε το πρώτο επεισόδιο και την επόμενη μέρα βγήκαν τα νούμερα και υπήρχε μια αισιοδοξία γιατί πήγε πολύ καλά, εμένα αυτό που με ενθουσίασε ήταν τα μηνύματα που διάβασα. Η ιστορία μας άρεσε, έπεισε, ενδιέφερε. Εμένα αυτό ήταν το ζητούμενό μου. Και το διαπιστώνω όταν κυκλοφορώ, γιατί δεν με σταματούν να μου μιλήσουν ως κάποιον που αναγνώρισαν επειδή τον έχουν δει στην τηλεόραση. Μου μιλούν για τη σειρά και μου δίνουν συγχαρητήρια για τη δουλειά που κάνουμε στο «Ποτάμι».

Είχες εννέα χρόνια να εμφανιστείς στην τηλεόραση, παρόλο που είσαι ένας ηθοποιός που έχει στο βιογραφικό του πολλές επιτυχημένες σειρές. Γιατί;

Είχα να παίξω στην τηλεόραση από την «Πολυκατοικία», γιατί με εξαίρεση κάποιες γκεστ εμφανίσεις, που εξυπηρετούν κυρίως οικονομικούς λόγους, ήταν συνειδητή η απόφασή μου να απέχω. Αυτό το έκανα γιατί ήθελα να αφοσιωθώ στο θέατρο κι ευτυχώς μου ήρθαν κάποιοι ρόλοι που ήθελα πολύ να παίξω. Είχα αποφασίσει ότι την επόμενη φορά που θα έκανα τηλεόραση θα ήταν όταν θα ερχόταν μια πρόταση που να με καλύπτει 100 % καλλιτεχνικά. Περίμενα, δηλαδή, ένα «Κόκκινο ποτάμι». Τόσο απλά. Οταν μου ήρθε η πρόταση από τον Μανούσο, άφησα τρεις πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις στο θέατρο, ακριβώς γιατί ήταν αυτό που ήθελα να κάνω. Και θα συνεχίσω να περιμένω ένα «Κόκκινο ποτάμι» για να ξαναπαίξω στην τηλεόραση. Δεν νιώθω ότι είμαι ένα τηλεοπτικό προϊόν για να είμαι κάθε χρόνο στην τηλεόραση. Είμαι καλλιτέχνης κι εμφανίζομαι στην τηλεόραση μόνο αν υπάρχει κάτι που θα με πάει παρακάτω υποκριτικά.

Εχεις δει το «Θα γίνεις της Πολυκατοικίας» στον ΣΚΑΪ;

Οχι. Εδώ και το «Κόκκινο ποτάμι» το βλέπω στο internet και όχι όταν προβάλλεται στην τηλεόραση. Δεν έχω καθόλου χρόνο, γιατί αμέσως μετά τα γυρίσματα κάνω μαθήματα ιππασίας αλλά και ξένων γλωσσών, γιατί στη σειρά μιλάω τουρκικά, γαλλικά και ρωσικά. Από τις 24 ώρες που έχει η μέρα, οι 16 είναι αφιερωμένες στο «Ποτάμι». Στα δύο τελευταία επεισόδια μιλούσα μόνο ρωσικά. Ειδικά στα γυρίσματα που έγιναν στη Ρωσία χρησιμοποιήσαμε Ρώσους ηθοποιούς. Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να παίζω στα ρωσικά. Για να το καταφέρω αυτό έκανα ατέλειωτα μαθήματα. Με τα ποντιακά, τα τουρκικά και τα γαλλικά δεν δυσκολεύτηκα τόσο πολύ. Αλλά για να καταφέρω να παίξω στα ρωσικά έκανα πάνω από 30 μαθήματα.

Εχεις αγωνία για το επόμενο βήμα;

Εμένα αυτό που με ενδιέφερε πάντα στη δουλειά μου ήταν να συναντήσω ανθρώπους που μου προκαλούν καλλιτεχνικό ενδιαφέρον και με πηγαίνουν παρακάτω. Δεν θα εκμεταλλευτώ την επιτυχία που μπορεί να έχει το «Κόκκινο ποτάμι» για να διεκδικήσω κάτι παραπάνω στο θέατρο. Φέτος, παρόλο που μου έγιναν προτάσεις για πρωταγωνιστικούς ρόλους στο θέατρο, συνειδητά επέλεξα μετά το Πάσχα να παίξω στον «Ματωμένο γάμο», που θα ανέβει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, όπου θα έχω τον δεύτερο ρόλο. Το «Κόκκινο ποτάμι» όταν τελειώσει θα είναι μια ωραία ανάμνηση. Εγώ θα συνεχίσω να κάνω τη δουλειά μου, όπως την έκανα. Αυτό σημαίνει ότι θα παίξω και σε μικρά θέατρα και σε υπόγεια και δεύτερους ρόλους και τρίτους.

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είναι λάθος για την καριέρα σου να μην διεκδικήσεις τώρα πρωταγωνιστικούς ρόλους στο θέατρο.

Δεν είμαι καριερίστας. Δεν θέλω να πορεύομαι έτσι. Δεν είναι το ζητούμενο να είμαι πρωταγωνιστής. Δεν ήθελα ποτέ κάτι τέτοιο, ούτε με αφορούν αυτοί οι τίτλοι. Θέλω να ανέβω τα σκαλιά του θεάτρου βήμα βήμα μέσα από τη δουλειά που κάνω εκεί. Στην τηλεόραση μπορεί να είμαι ένας πρωταγωνιστής, αλλά στο θέατρο δεν είμαι ο Ακύλας Καραζήσης ούτε ο Πέτρος Φιλιππίδης. Αυτοί είναι οι πρωταγωνιστές. Εγώ είμαι κάτω από αυτούς.

Είπες πριν ότι τηλεόραση θα έκανες μόνο αν σε κάλυπτε καλλιτεχνικά 100%. Δεν άλλαξαν οι προτεραιότητές σου από τότε που έγινες πατέρας;

Δεν έδωσα ποτέ ιδιαίτερη αξία στα χρήματα. Εχω μάθει να ζω και με 10 αλλά και με 1. Τα τελευταία χρόνια βιοποριζόμουν από το θέατρο. Μπορεί να είναι λίγα τα χρήματα, αλλά μου αρκούσαν. Δόξα τω Θεώ, δεν είχα κανένα πρόβλημα μέχρι τώρα.

Πόσο έχει αλλάξει τη ζωή σου ο ερχομός του γιου σου, Ιάσονα;

Οσο έχει αλλάξει τη ζωή κάθε ανθρώπου που γίνεται πατέρας. Είναι ένα μαγικό πράγμα αυτό που συμβαίνει. Νιώθω ότι ο ερχομός του παιδιού με πηγαίνει παρακάτω και με ωριμάζει.

Είσαι ο μπαμπάς που δεν χαλάει χατίρια;

Ναι, έτσι είναι. Δεν το έχω με την αυστηρότητα. Θεωρώ ότι είμαι ένας καλός μπαμπάς.

Θα ήθελες στη ζωή σου ένα δεύτερο παιδί;

Οχι. Με έχει γεμίσει απόλυτα αυτό που βιώνω τώρα.

Είσαι ένας άνθρωπος που μιλάει ελάχιστα για την προσωπική ζωή και όσες φορές σου έχουν ζητήσει να φωτογραφηθείς με τη σύντροφό σου έχεις αρνηθεί. Γιατί;

Γιατί δεν θέλω να γίνεται ντόρος γύρω από το όνομά μου, αλλά από τη δουλειά μου. Αυτό για εμένα είναι στάση ζωής. Και πλέον επειδή είμαι 16-17 χρόνια σε αυτή τη δουλειά, νομίζω ότι το ξέρουν και οι δημοσιογράφοι και έχουν σταματήσει πια να μου το ζητούν. Δεν θεωρώ ότι με τους ανθρώπους της τηλεόρασης είμαστε φίλοι. Εχουμε μια καθαρά επαγγελματική σχέση και δεν νιώθω καθόλου άνετα να μοιράζομαι πράγματα που αφορούν μόνο στην οικογένειά μου.