Ευαγγελία Συριοπούλου: Δεν θα έπαιζα σε κανένα reality

Το «Ελα στη θέση μου», η καθημερινή κωμική σειρά που κέρδισε δύο συνεχόμενες σεζόν την αγάπη των τηλεθεατών, επέστρεψε στον Alpha στις 20.00.


Η «Εspresso» μίλησε με ένα από τα πιο όμορφα πρόσωπα του σίριαλ, την Ευαγγελία Συριοπούλου (Ρενάτα), η οποία μας ξάφνιασε ευχάριστα με τις θέσεις της από την αρχή της συζήτησής μας.

Για να «σπάσουμε τον πάγο», τη ρωτάμε αν θα έπαιρνε μέρος σε reality επιβίωσης, μια που είναι της μόδας, κι εκείνη απαντά χωρίς δεύτερη σκέψη: «Σε καμία περίπτωση. Δεν με αντιπροσωπεύουν καθόλου ως προϊόν αρχικά τα reality επιβίωσης αλλά και τα reality γενικότερα. Θα ήταν πιο ωραίο να γυρίσουμε ένα reality με τους αστέγους του κέντρου της Αθήνας ή με τους μετανάστες στον καταυλισμό της Μόριας, όπου οι άνθρωποι ζουν με στερήσεις χωρίς να παίζουν για να κερδίσουν έπαθλα».

Στα της σειράς, η Ευαγγελία δίνει τη δική της εξήγηση γιατί η συγκεκριμένη παραγωγή έχει αγαπηθεί τόσο. «Εχω την εντύπωση ότι το μυστικό της επιτυχίας της συγκεκριμένης σειράς κρύβεται στην κωμωδία, στα ελαφρά και χαλαρά νοήματα του σεναρίου που δεν οδηγούν σε βαθυστόχαστη ανάλυση και πομπώδη πλοκή και φυσικά στον αυθορμητισμό των ρόλων που αντιπροσωπεύουν την καθημερινότητα των ανθρώπων» αναφέρει, ενώ όταν τη ρωτάμε αν η ίδια μπαίνει στη... θέση των άλλων απαντά θετικά: «Μπαίνω πολύ συχνά. Είναι και μια άσκηση αυτή που έχω επιβάλει στον εαυτό μου προκειμένου να είμαι δίκαιη όταν κρίνω και αξιολογώ καταστάσεις, γεγονότα και χαρακτήρες. Συνήθως όταν μπαίνεις στη θέση των άλλων γίνεσαι πιο γενναιόδωρος. Εχεις πάντα μια καλή δικαιολογία για όλα και αρκετά ελαφρυντικά που σε οδηγούν σε ψύχραιμες αποφάσεις» μας λέει. Συμπληρώνει δε ότι μέσα από τον ρόλο της στη σειρά έχει σκεφτεί, όπως και η ηρωίδα της, τη δημιουργία μιας όμορφης οικογένειας. «Φυσικά και είναι σκοπός μου, καθώς πιστεύω πως η οικογένεια είναι από τις σημαντικότερες αξίες που πρέπει να διαφυλάξουμε ως άνθρωποι».

Και ηθοποιός γιατί επέλεξε να γίνει; «Ο μόνος λόγος που αποφάσισα πως θέλω να γίνω ηθοποιός είναι γιατί η συγκεκριμένη τέχνη μού πρόσφερε διέξοδο επικοινωνίας και συναισθηματικής ισορροπίας. Αυτό που επιθυμώ είναι να αφήσω ένα αξιόλογο έργο πίσω μου και να υπάρχω μέσα από αυτό και στο μέλλον. Θέλω να ζήσω τίμια και με ήθος. Με αφήνουν παγερά αδιάφορη οι υπερβολές και η πρόσκαιρη δόξα. Το χρήμα το αντιμετωπίζω ως μέσο. Χρειάζομαι το μέσο τόσο, ώστε να καλύπτω τις βιοτικές μου ανάγκες. Δεν θέλω να γίνω πλούσια. Απλώς να ζω με αξιοπρέπεια. Η εξουσία πάλι με απωθεί πλήρως» αποκρίνεται.

Τελευταία γίνεται πολύς λόγος για τη φυσική και την... πλαστική ομορφιά: «Ζούμε σε μια εποχή ολιστικής ανασφάλειας. Ανασφάλεια επαγγελματική και οικονομική, ανασφάλεια για την εικόνα μας και έλλειψη αυτοεκτίμησης, γενικώς ανασφάλεια για το μέλλον και το επόμενο βήμα μας. Ετσι γινόμαστε κακέκτυπα μιας κοινωνίας ανθρώπων χωρίς βούληση και χωρίς επιλογές. Απλώς ακολουθούμε τη μάζα και τις επιβολές της εποχής μας. Ας τολμήσουμε να δοκιμάσουμε να είμαστε διαφορετικοί. Αυτή είναι η συμβουλή μου».