Μάνος Παπαγιάννης : Η επιστροφή στο Χυτήριο και η δικαστική οδός που πήρε το γνωστό συμβάν με τη Σοφία Παυλίδου.

Παρασκευή βράδυ στο θέατρο Χυτήριο. Ένα ζεστό αθηναϊκό βράδυ. Ο κήπος του Χυτηρίου είναι μια μικρή όαση μέσα στην πόλη που κοχλάζει. O Μάνος Παπαγιάννης φτάνει μαζί με την Αγγελική (Δαλιάνη, τη σύζυγό του) λίγο πριν από την παράσταση Ο Φίλος Μου, ο Λευτεράκης σε διασκευή των Μιχάλη Ρέππα – Θανάση Παπαθανασίου. Καθόμαστε σε ένα τραπεζάκι, εκεί σε μιαν άκρη στον κήπο, όταν μια κυρία που έχει έρθει να δει την παράσταση τον πλησιάζει. «Για εσάς ήρθαμε» του λέει με ένα πλατύ χαμόγελο. «Και έχουμε έρθει από τη Σαλαμίνα». Σκέφτομαι πως για έναν ηθοποιό πρέπει να είναι πολύ τιμητικό να ακούει από το κοινό τέτοιες κουβέντες. «Πράγματι είναι πολύ ωραίο να το ακούς αυτό» μου λέει ο Μάνος. Αλλά η αλήθεια είναι πως νιώθει κάπως άβολα, κάπως αμήχανα. «Για εμένα το θέατρο είναι ομαδικό άθλημα. Μου αρέσει ο κόσμος να έρχεται στο θέατρο και να γελάει, να μην κλαίει τα λεφτά του στο ταμείο. Υπάρχουν κι άλλα κολακευτικά σχόλια που μου έχουν κάνει σαν κι αυτό που άκουσες τώρα, αλλά να σου πω την αλήθεια αυτό που μου αρέσει είναι που έχω περισσότερο πέραση στον αντρικό πληθυσμό – όσο περίεργο κι αν σου ακούγεται. Γιατί ο άντρας δεν ξεχνάει ποτέ. Άμα του αρέσει κάποιος, του αρέσει. Ενώ η γυναίκα πάει λίγο με τη μόδα. Έχουμε δει κατά καιρούς πολλούς ζεν πρεμιέ, που οι κοπέλες έσκιζαν τα ρούχα τους για αυτούς,αλλά στην πορεία ήρθε ο επόμενος. Στον άντρα, αν αρέσει ένας ηθοποιός θα του αρέσει για μια ζωή. Δηλαδή με σταματάνε στο δρόμο κυρίως άντρες. Έχω πιο πολύ γκελ σε αυτούς, ίσως γιατί δεν με βλέπουν ανταγωνιστικά, δεν είμαι απειλή».

Εσύ ένιωσες ποτέ «το ρόλο» του ζεν πρεμιέ;

Εγώ για τον εαυτό μου δεν θα το έλεγα ποτέ αυτό. Και να ήμουν, δεν θα μου άρεσε αυτός ο τίτλος. Εμένα μου αρέσει πολύ η κωμωδία. Θα ήθελα να είμαι κωμικός και προσπαθώ πολύ για αυτό.

Το να είσαι πρωταγωνιστής σε κωμωδία σε αγχώνει;

Α, ναι. Είναι πολύ αγχωτικό, όχι το θέμα του πρωταγωνιστή, αλλά του συγκεκριμένου ρόλου, του Θοδωράκη που παίζω φέτος. Δεν ξέρω γιατί με έχει ταλαιπωρήσει τόσο πολύ. Ίσως επειδή σε αυτό τον ήρωα συμβαίνουν απανωτά χτυπήματα της μοίρας και η καλλιτεχνική αντιμετώπιση όλων αυτών που του συμβαίνουν θέλει πολλή δουλειά. Δεν κοιμόμουν τα βράδια για δυο μήνες, είχα αγχωθεί πάρα πολύ και ακόμα είμαι αγχωμένος. Είναι πολύ δύσκολος ρόλος, δεν έχω αντιμετωπίσει πιο δύσκολο στη ζωή μου,παρόλο που στο θέατρο έχω κάνει αρκετούς ρόλους που μπορεί ο κόσμος να μην τους ξέρει.

Έχεις ακόμα το άγχος «να περάσει» η ατάκα στο κοινό, να γελάσει ο κόσμος;

Ναι, βέβαια. Δεν έχω την εμπειρία των Φιλιππίδη – Χαϊκάλη, των μεγάλων κωμικών και όταν δεν περνάει κάτι πανικοβάλλομαι και μπορώ να το κάνω μετά χειρότερο, να με πιάσει δηλαδή ο πανικός και στο επόμενο αστείο να υπερβάλλω. Άλλες φορές τα καταφέρνω, άλλες όχι. Έχω ακόμα αρκετές ανασφάλειες πάνω στη σκηνή κι αν δεν μου βγει ένα αστείο στενοχωριέμαι, με ταλαιπωρεί το βράδυ που θα γυρίσω σπίτι και το σκέφτομαι ξανά και ξανά.

Υπάρχουν κωμικοί που έχεις πατήσει πάνω τους, έχεις πάρει στοιχεία από αυτούς;

Ο Πέτρος Φιλιππίδης και ο Παύλος Χαϊκάλης, τους θαυμάζω και τους έχω αντιγράψει κανονικά, ειδικά τον Πέτρο.

Η επιστροφή στο Χυτήριο

Υποθέτω ότι πέρασες ένα δύσκολο χειμώνα με όλα αυτά που συνέβησαν με τη Σοφία Παυλίδου. Είσαι πιο ήρεμος τώρα; Έχεις ξαναβρεί την ισορροπία σου;

Κοίτα, όλα αυτά συμβαίνουν στο θέατρο. Κι άλλες χρονιές είχαμε εντάσεις με συναδέλφους και πάντα τα βρίσκαμε. Αυτά γίνονται σε ένα χώρο δουλειάς. Αυτό συνέβη και φέτος. Είναι άλλη μια ένταση, δεν σημαίνει όμως ότι με γεμίζει ψυχολογικά προβλήματα.

Φαντάζομαι ότι δεν είναι ακριβώς το ίδιο, με τη λογική ότι πήρε μεγάλη δημοσιότητα –δεν έγινε ένας καβγάς εντός των τειχών δηλαδή– και όλη αυτή η ιστορία έχει πάρει τη δικαστική οδό.

Όπως είπες, έχει πάρει τη δικαστική οδό. Ό,τι έγινε έγινε.

Αν γύριζες το χρόνο πίσω, θα τα χειριζόσουν αλλιώς τα πράγματα;

Όχι, δεν θα άλλαζα τίποτα.

Πάντως κατέβηκε μια παράσταση και μετά από μια απόλυση επαναπροσλήφθηκες αμέσως την επόμενη σεζόν. Νιώθεις δικαιωμένος;

Θα έλεγα όχι. Γύρισα εκεί που μου αρέσει. Είχα σκεφτεί να μην κάνω φέτος το καλοκαίρι θέατρο και για αυτό που έγινε είμαι χαρούμενος. Δεν σκέφτομαι κάτι άλλο.

Μιλούσατε με τη Βάσια Παναγοπούλου όλο αυτό το διάστημα;

Ναι, βέβαια, δεν σταματήσαμε ποτέ την επικοινωνία. Με αγαπάει η Βάσια, πολύ. Έχουμε συνεργαστεί πολλές φορές, ξέρουμε ο ένας τα χνότα του άλλου και νομίζω ότι θα έχει συνέχεια αυτή η ιστορία. Ξέρεις, με τη Βάσια είμαστε φίλοι. Έγινε ένα περιστατικό, πάει και τελείωσε. Πάμε παρακάτω