Μην ζητάμε από τον Giannis να γίνει Γιαννάκης!

Όταν κάτι στραβώνει από την αρχή το πιθανότερο είναι να χαλάσει παρά να φτιάξει, στην πορεία. Και η ιστορία με τον Γιάννη «στράβωσε» από την αρχή. Δεν ξέρω αν οι Μπακς δεν ήθελαν όντως ευθύς εξαρχής να παίξει ο Γιάννης στο φετινό Ευρωμπάσκετ, διαβάζω τις δηλώσεις Τσαγκρώνη ότι η μαγνητική του ήταν καθαρή, όμως στο τέλος της ημέρας αυτό που με «καίει» δεν είναι τόσο αν η Εθνική θα πάει χωρίς τον Αντετοκούνμπο στο Ευρωμπάσκετ, όσο το γεγονός ότι… ξεχνάμε πως αυτή η ομάδα, η Εθνική του μπάσκετ, χάρισε όλες αυτές τις σπουδαίες στιγμές στους Έλληνες, επειδή κατά καιρούς αυτοί που φορούσαν τη φανέλα με το εθνόσημο, ξεπέρναγαν τον εαυτό τους και αγωνίζονταν από τραυματίες μέχρι βαριά άρρωστοι… Τους το επέβαλλε η συνείδηση τους και η ψυχάρα τους!

Ο Φάνης έβγαλε το ’87 με ένα πόδι, ο Γιαννάκης σηκώθηκε από το παρκέ στον τελικό έχοντας φάει στη μούρη τον αγκώνα του Τσατσένκο (να μην πούμε πόσες φορές αγωνιζόταν τραυματίας), δείχνοντας ουσιαστικά το δρόμο και τον τρόπο στις επόμενες γενιές… Έναν δρόμο που τους είχαν δείξει οι προηγούμενοι… Ο Κολοκυθάς, ο Αμερικάνος και οι άλλοι… Γιατί η Εθνική, ήταν, είναι και θα είναι ζήτημα καρδιάς!

Τώρα θα μου πεις, ούτε ο Φάνης, ούτε ο «δράκος», ούτε όλοι οι… επόμενοι ή οι προηγούμενοι, δεν είχαν πάνω τους ένα συμβόλαιο 100 εκατομμυρίων δολαρίων από μια ομάδα του ΝΒΑ. Σωστό. Αλλά με την ίδια λογική, από τον Γκασόλ, τον Νοβίτσκι και τον Τζινόμπιλι μέχρι τον… Κριστιάνο Ρονάλντο και τον Μέσι, κάθε καλοκαίρι θα έπρεπε να παίζουν στην… Εθνική Μυκόνου και όχι να τρέχουν με τις Εθνικές της πατρίδας τους. Όμως όλοι αυτοί οι σούπερ σταρ σχεδόν επιβάλλουν στις ομάδες τους την επιθυμία τους.

Το ότι οι καιροί αλλάζουν, οι γενιές αλλάζουν και οι άνθρωποι-αθλητές αλλάζουν, η κοινωνία αλλάζει, το έχουμε πάρει χαμπάρι καλά… Το ότι πρέπει να διαφυλάξουμε τις αξίες όπως ο πατριωτισμός και η εθνική συνείδηση σε κάθε πτυχή μας, πάλι, δεν ξέρω αν το έχουμε καταλάβει… Γιατί, από χθες, που έσκασε το θέμα Αντετοκούνμπο, βλέπω πολύ κόσμο να προβάλλει τα 100 εκατομμύρια των Μπακς, αφήνοντας στην άκρη τη φανέλα με το εθνόσημο και τις χαρές που έχει προσφέρει στους Έλληνες… Αυτή που θα φόραγε ο Γιάννης στο Ευρωμπάσκετ, για να προσπαθήσει να κάνει χαρούμενο (αν όχι περήφανο) από τον μπασκετόφιλο μέχρι τη… γιαγιά που πάει βόλτα στο σποτάκι της αεροπορικής εταιρίας. Ο ίδιος Γιάννης που δεν υπέγραψε στη σημαία και έγινε πρώτο θέμα από τους ίδιους ανθρώπους που λένε τώρα «να κάνει ότι του πουν οι Μπακς».

Ας είμαστε ξεκάθαροι και ειλικρινείς: Μην ζητάμε από τον Giannis να γίνει Γιαννάκης και να αγωνίζεται με ένα πόδι στην Εθνική. Δεν μπορεί (για χίλιους λόγους) και ίσως να μην το θέλει κιόλας. Τον Γιάννη και τον κάθε Γιάννη θα τον κρίνει ο χρόνος… Η επόμενη φορά. Και η μεθεπόμενη… Αν μπορεί και φυσικά αν θέλει. Εγώ λέω ότι και θέλει και μπορεί. Αλλά μόνο ο ίδιος θα απαντήσει... Και στον Έλληνα φίλαθλο αλλά και στους χορηγούς που έχουν επενδύσει- όπως οι Μπακς- πάνω του επειδή είναι αυτό που είναι. Ένα παιδί που ήρθε ξυπόλητο στην Ελλάδα, την αγάπησε σαν πατρίδα του, την έκανε πατρίδα του και την τιμάει, μεταξύ άλλων, φορώντας τη φανέλα και της Εθνικής…

Ναι, ο Γιάννης τιμάει το ελληνικό μπάσκετ με όσα πετυχαίνει στο ΝΒΑ αλλά πιστεύει κανείς ότι οι Έλληνες θα βγούμε στους δρόμους αν πάρουν οι Μπακς το πρωτάθλημα; Ούτε οι χορηγοί θαρρώ…

Για να τελειώνουμε. Περαστικά στον Γιάννη Αντετοκούνμπο… Αλλά πάνω απ’όλα στήριξη στους… Γιάννηδες, Γιώργους, Κώστες, Θανάσηδες και Νικολήδες που θα πάνε στο Ευρωμπάσκετ φορώντας τη φανέλα της Εθνικής μας! Απάνω τους, ρε μάγκες…

Υγ. Υπάρχει κι ένα ευχάριστο σε όλη αυτή την ιστορία. «Ξεβρακώνονται» κάποιοι που με το μανδύα του αντικειμενικού παίζουν παιχνίδια εδώ και καιρό…

Πηγή:onsports-Νίκος Συρίγος