Χρήστος Θηβαίος για Αρλέτα: Οι γονείς μου έτυχε και με γέννησαν. Η Αρλέτα μ’ έκανε αυτό που είμαι.

Η Αρλέτα έφυγε χθες από τη ζωή και σκόρπισε θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο.

Ο Χρήστος Θηβαίος μέσα από ένα μήνυμά του προσωπική του σελίδα στο Facebook συγκινεί λέγοντας πως «Η Αρλέτα μ’ έκανε αυτό που είμαι». Συγκεκριμένα έγραψε: «Άνοιξη 1995. Είχα δώσει στους φίλους μου Γιάννη και Δημήτρη, στην κάβα Σολιδάκη, Μετσόβου και Νοταρά γωνία, ν’ ακούσουν την κασέτα με το demo από τις Μέρες Αδέσποτες. Εκείνοι θεώρησαν καλό να βάλουν στην πελάτισσα Αρλέτα, ν’ ακούσει τα τραγούδια μου.

Κάποια στιγμή μπαίνω κι εγώ στην κάβα, τη βλέπω καθισμένη στα σκαλάκια και με ακούω από τα ηχεία. Ήταν το Κορώνα Γράμματα. Πάγωσα. Αλλά εκείνη είχε τον τρόπο να με παγώσει ακόμα περισσότερο. «Παιδί μου εσύ είσαι αυτός;» «Ναι», απάντησα. «Έχεις ταλέντο» – «Σας ευχαριστώ», απαντησα με χαρά. «Μη μ’ ευχαριστείς, δε μ’ ενδιαφέρει το ταλέντο. Αυτό που με νοιάζει είναι τι θα το κάνεις»

Φεβρουάριος 1998. Τη συναντάω στο δρόμο. Ίσα που καταλάβαινα τι έλεγε. Μιλούσε πάντα πολύ σιγά, γιατί άκουγε πολύ δυνατά τη φωνή της, μες το κεφάλι της. «Καλημέρα», της λέω χαζοχαρούμενα. Μου απαντάει: «Το θάνατο της μητέρας σου τον ξεπέρασες;» «Όχι», της απάντησα, ακόμα μια φορά γκρεμισμένος. Εκείνη συνέχισε: «Πρόσεχε παιδί μου, πρόσεχε. Πρόσεχε, γιατί έχεις επιτυχία. Στην αποτυχία κάποιος χάνει το μυαλό του, αλλά στην επιτυχία χάνει την ψυχή του. Πρόσεχε»

Θυμάμαι μεγάλη συναυλία στο Λυκαβηττό, όπου, την ώρα που τραγουδούσα, με εξέπληξε ακόμα μια φορά, βγάζοντάς μου στη σκηνή έναν τεράστιο γορίλα. Ήταν η πρώτη που αγκάλιασε τους Συνήθεις Υπόπτους.

Ακολούθησαν συζητήσεις στο σπίτι της, με τις κιθάρες στα χέρια. Πάντα μου έλεγε ότι πίνω πολλές μπύρες. Και ότι, όταν είμαι αξύριστος , είμαι πράσινος. Ανάμεσα στα γέλια , μου φύλαγε ακόμα ένα δώρο: «Η δόξα μόνο προβλήματα θα σου δημιουργήσει. Αλλά να θυμάσαι ότι θα μπορείς πάντα να κάνεις το επόμενο βήμα σου, όπως ακριβώς εσύ το θέλεις»

Οι γονείς μου έτυχε και με γέννησαν. Η Αρλέτα μ’ έκανε αυτό που είμαι. Σ’ έχω πάντα δίπλα μου. Στην υγειά σου φιλενάδα. Είμαστε έμποροι ονείρων.»