«Γιε μου πού πας;»: Η λύση του καλοκαιριού για ψυχαγωγία στην Αθήνα...

Και φέτος το καλοκαίρι ο Βασίλης Θωμόπουλος φρόντισε να ¨ανεβάσει¨ μία πολύ δυνατή κωμωδία στο Θέατρο Αθηνά. Η παράσταση ονομάζεται ¨Γιε μου που πας;¨ και ουσιαστικά αντικαθιστά στο συγκεκριμένο θέατρο το ¨Ένα εξοχικό παρακαλώ¨. Παρακολούθησα χθες το καινούργιου έργο και ειλικρινά δεν πίστευα πως θα περάσω τόσο καλά,διότι ο πήχης είχε ανέβει πάρα πολύ με την περσινή παράσταση.

Και όμως ο Βασίλης Θωμόπουλος για ακόμη μία φορά μπαίνει ¨εγγυητής¨ στην καλή διασκέδαση των θεατών με ένα άκρως απρόβλεπτο έργο. Το θέμα είναι κάπως τολμηρό,αφού πραγματεύεται τη συμβίωση δύο ομοφυλοφίλων και το ¨ρατσισμό¨ που δέχονται από την οικογένεια του ενός μέλους της σχέσης. Σε καμία περίπτωση όμως,το περιεχόμενο δεν είναι ¨βαρύ¨,αλλά και ¨πρόστυχο¨. Έχουμε συνηθίσει στις κωμωδίες ομοφυλοφίλων να βλέπουμε πλήθος αισχρών,ακατάλληλων και ρατσιστικών σχολίων. Στη συγκεκριμένη κωμωδία δεν συμβαίνει επ ουδενί κάτι τέτοιο. Δεν προσβάλλεται κανείς! Τα μόνα συναισθήματα που μπορούν να προκληθούν είναι το ακατάπαυστο γέλιο και ο προβληματισμός για το πόσο τελικά είναι ίδια τα στρέιτ ζευγάρια με τα ομόφυλα.

Η μία ατάκα διαδέχεται την άλλη και οι ερμηνείες ικανοποιούν και τον πιο απαιτητικό θεατή στην κωμωδία. Ο Τάσος Γιαννόπουλος είναι πιο ¨δυνατός¨ από ποτέ και κλέβει τις εντυπώσεις με τις εκφράσεις του και τον τόνο στη φωνή του. Η Άβα Γαλανοπούλου κάνει ένα πολύ δυνατό comeback και συγκλονίζει με το συναίσθημα που μεταδίδει. Είναι από τις λίγες ηθοποιούς που μπορούν να κλάψουν πραγματικά στη σκηνή,κάτι που κάνει και στη συγκεκριμένη παράσταση. Ο Ορφέας Παπαδόπουλος δοκιμάζεται με επιτυχία σε έναν πρωτότυπο για εκείνον ρόλο και ο Παντελής Καναράκης δίνει ¨ρέστα¨ με το αστείρευτο ταλέντο του και τις πολύ ιδιαίτερες στυλιστικές του εμφανίσεις. Τέλος,η Νίκη Λάμη καλείται να ερμηνεύσει μία ιερόδουλη. Ένας ρόλος που παραδόξως μόνο αντιπαθητικός δεν γίνεται.

Όσοι θέλουν να περάσουν ένα όμορφο βράδυ με καλό και ποιοτικό θέατρο μπορούν να προτιμήσουν το Θέατρο ¨Αθηνά¨,διότι οι καλές παραστάσεις πρέπει να στηρίζονται...