Σταμάτης Φασουλής: Ήταν νομίζω η καλύτερη παράστασή μου. Πόνεσα που δεν είχε την υποδοχή που της άξιζε....

Πόσο αισιόδοξος είναι ο Σταμάτης Φασουλής με όλα αυτά τα νέα παιδιά που βγαίνουν στο θέατρο;

«Την έχουν μέσα τους την αισιοδοξία και πιστεύω πως αυτό που τα περιμένει είναι κάτι καλό. Αναφέρομαι στο θέατρο. Γιατί τα άλλα... Με τα υπόλοιπα, με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος, νομίζω πως θα περάσουμε έναν Μεσαίωνα. Με τρομάζει και με θλίβει πολύ αυτό που λένε οι αρχηγοί άλλων κρατών, "εδώ δεν θα γίνουμε Ελλάδα". Είναι φρικτό. Εχουμε γίνει παράδειγμα προς αποφυγήν. Αλλά και έξω... Χάρηκα πολύ κι εγώ που βγήκε ο Μακρόν στη Γαλλία, είναι όμως ανατριχιαστικό που το ένα τρίτο των Γάλλων ψήφισε φασισμό. Τι να πω... Η Ιστορία κύκλους κάνει, φαίνεται έχουμε φθάσει πάλι στη μαύρη περίοδο. Το μόνο που με παρηγορεί είναι πως αυτοί οι κύκλοι παλιά κρατούσαν πολύ ενώ τώρα, την εποχή της ταχύτητας, κλείνουν πιο γρήγορα. Σύντομα θα έρθει κάτι καλύτερο. Στο τέλος, ναι, είμαι αισιόδοξος! Τα πράγματα αλλάζουν, κάτι τελειώνει κάτι αρχίζει... Είμαι αισιόδοξος!».

Γιατί φέτος δεν έπαιξε στο θέατρο;

«Μπορεί να μην παίξω ούτε του χρόνου, αυτή τη στιγμή δεν θέλω να παίξω».

Γιατί;

«Με πείραξε που ο "Πατέρας" δεν πήγε καλά. Ήταν νομίζω η καλύτερη παράστασή μου, πόνεσα που δεν είχε την υποδοχή που θεωρώ πως της άξιζε».

Τι έφταιξε; Το δύσκολο ίσως θέμα;

«Εχω κάνει και άλλα δύσκολα έργα. Δεν ξέρω... Ναι, ίσως τους έδιωχνε το θέμα, η ιστορία ενός άνδρα που πάσχει από Αλτσχάιμερ. Ως καλλιτέχνης ματαιόδοξος το πήρα προσωπικά, είπα, "αφού δεν σε θέλουν, τι κάνεις εδώ; Πήγαινε στο σπίτι σου να ησυχάσουμε!". Και πήγα», λέει σε συνέντευξη του στο Βήμα.