Πέτρος Κωστόπουλος: Έγινα σοφότερος με την οικονομική περιπέτεια

Για όλα όσα του δίδαξε η οικονομική καταστροφή του αλλά και για πιθανά πράγματα ή συνήθειες που του λείπουν από την εποχή του παλιού γκλάμουρ, μιλάει ο Πέτρος Κωστόπουλος...

Τι σε φρικάρει να ακούς;

Φρικάρω όταν λένε ψέματα για μένα. Παρότι ο βρεγμένος δεν φοβάται τη βροχή. Αν είχα λεφτά, υπάλληλος θα δούλευα; Στη συγκυρία που ζούμε θα είχα φύγει στην Καραϊβική, στο Λος Άντζελες, στη Νέα Υόρκη, κάπου αλλού που θα μπορούσα να δημιουργήσω, όμως αυτό δεν έχει γίνει.

Σου λείπει κάτι από το παλιό γκλάμουρ;

Εγώ ούτε σκάφος είχα ποτέ, ούτε αεροπλάνο. Ένα φουσκωτό είχα που κάποιοι το παρουσίασαν σαν να είναι το σκάφος του Αμπράμοβιτς (σ.σ.: γέλια). Ένα σπίτι είχα στη Μύκονο και το πήρα σε μια εποχή που τα παίρναμε τζάμπα και εγώ δούλευα στον Τερζόπουλο, σε μία περιοχή που δεν πατούσε άνθρωπος. Δεν θα απολογηθώ στον κάθε πικραμένο επειδή πηγαίνω στη Μύκονο. Γιατί σου λέει ο άλλος: «Πάει στη Μύκονο; Έχει λεφτά». Σώπα, ρε μεγάλε, δηλαδή όταν πηγαίναμε 20 χρόνων που δεν είχαμε να φάμε, πώς το κάναμε; Πάντα υπάρχει τρόπος. Κι εγώ πάντα τον βρίσκω από μικρό παιδί. Οταν θέλεις, βρίσκεις τον τρόπο. Εγώ σπούδασα στο Παρίσι 5 χρόνια και ο πατέρας μου ως ταξιτζής στον Βόλο είχε μόνο την ευχή του να μου δώσει. Τώρα να απολογηθώ ότι από αυτά που μου απέμειναν έχω και φίλους που έχουν σπίτια και φουσκωτά, νομίζω ότι είναι γελοίο. Ξεπερνάμε τα πλαίσια του φθόνου και φτάνουμε στον κανιβαλισμό και τον γκεμπελισμό. Αλλά αυτό δεν το υφίσταμαι μόνο εγώ απ’ ό,τι βλέπω, έστω κι αν ξέρω ότι κάποιοι θα ήθελαν να με βλέπουν να καθαρίζω τζάμια στα κανάλια. Αλλά να σου πω και κάτι άλλο; Όποιος θέλει να ζει όπως ζούσαμε πριν από 10 χρόνια, πρέπει να είναι ή γελοίος ή νούμερο...

Τι κέρδισες από την οικονομική σου περιπέτεια;

Τίποτα απολύτως. Πιο σοφός γίνεσαι, αλλά με πικρό τρόπο. Είναι μία αρνητική εμπειρία που κρατάει πολλά χρόνια, η οποία με έκανε πιο σοφό, όμως σε πράγματα που δεν θα ήθελα να γίνω... Εγώ από μικρός ζούσα σε έναν κινηματογραφικό κόσμο, πιο πολύ χολιγουντιανό, παρά εφιαλτικό σαν του Μπέργκμαν ή σαν του Ταρκόσφκι. Όλα τα έβλεπα κινηματογραφικά, σαν να παίζω σε ταινία. Ήρθε η ώρα που κατάλαβα πως δεν παίζω σε ταινία. Προσγειώθηκα στον πλανήτη Γη με το κεφάλι, από πολλά χιλιόμετρα. Εκεί κατάλαβα ότι ζούσα σε έναν κόσμο που ήταν μόνο στον εγκέφαλό μου. Έτσι είναι οι Υδροχόοι, λένε. Κατάλαβα καλύτερα τις έννοιες φίλος, συνεργάτης, οικονομική πραγματικότητα, αλλά και το πόσο μακριά πάει η κακία. Να πω ότι χάρηκα που τα κατάλαβα; Κατάλαβα ότι ο άνθρωπος είναι χειρότερο ον από αυτό που δείχνει. Κι αυτό δεν είναι ευχάριστο, δεν μου άρεσε. Εκεί έγινα σοφότερος.

Real