Άννα Φόνσου: Σιχαίνομαι τη λέξη συντροφικότητα

Στο περιοδικό Λοιπόν έδωσε συνέντευξη η Άννα Φόνσου, όπου μίλησε για τη συντροφικότητα και τη σχέση της με τους άνδρες.
Συνήθως η ανάγκη για συντροφικότητα έρχεται με το πέρασμα του χρόνου…
Σιχαίνομαι και τη λέξη συντροφικότητα. Για συντροφικότητα έχω το «Σπίτι του ηθοποιού» και όλους τους ανθρώπους που μένουν εκεί, δεν θα μπορούσα να έχω πιο πολύ, ανθρώπους που με αγαπάνε αληθινά, το βλέπω, εξαρτώνται από μένα, κι αυτό κανένας άντρας δεν θα μπορεί να μου το αναπληρώσει. Δεν θέλω σύντροφο εγώ, δεν μου αρέσει η συντροφικότητα, απόδειξη ότι δεν έχω συζήσει ποτέ με κανέναν άντρα, παρά μόνο όταν παντρεύτηκα. Αλλά κι εκεί μέναμε σε διαφορετικά δωμάτια, δεν μου αρέσει η καθημερινότητα καθόλου, γι’ αυτό δεν τα έχω καταφέρει και στους γάμους μου. Οι πιο καταπληκτικοί άντρες ήταν αυτοί που παντρεύτηκα, αλλά μετά έπληττα κι έφευγα. Δεν μου άρεσε που συζητάγαμε για τα κοινόχρηστα και για το σούπερ μάρκετ. Δεν θέλω με τον άνθρωπο που είμαι ερωτευμένη να συζητάω τέτοια πράγματα, θέλω να με έχει στην… πρίζα.

Δεν βρέθηκε άνθρωπος να σας… τιθασεύσει;
Απαπα! Δεν είχα ποτέ ανάγκη να με βγάλει ένας άντρας έξω, να μην είμαι μόνη μου, πάντα είχα ανθρώπους δίπλα μου. Είχα αυλή, που κακώς το λέμε έτσι, αλλά δεν με είχε προδώσει ποτέ καμία αυλή μου, δεν έχω μείνει ποτέ μόνη μου, να έχω ανάγκη από έναν σύντροφο. Μου αρέσει να μένω μόνη μου, ο εαυτός μου είναι ο καλύτερος φίλος μου. Έχω μοιάσει στη μητέρα μου σε αυτό, ήταν το καλύτερο που μου έδωσε. Μου έλεγε «Αν δεν κάνεις παρέα με τον εαυτό σου, άλλαξε τον φίλο σου». Μου αρέσει να είμαι μόνη μου, στο σπίτι μου αλλάζω τα έπιπλα, μιλάω στο τηλέφωνο με καμιά φίλη μου και μου λέει «Άννα, κάνε κάτι στο πρόσωπό σου, κανένα μικρό λίφτινγκ…». Φοβάμαι, όμως, δεν το κάνω. Όχι ότι το κατηγορώ, μάλιστα λέω στις φίλες μου συχνά να το κάνουν.