Πού στέκεσαι με το κλείσιμο των καναλιών;

Από τον περασμένο Μάιο που ξεκίνησε όλη αυτή η παραφιλολογία γύρω από το MEGA, αλλά και μέχρι σήμερα με όσα συμβαίνουν γύρω από την αδειοδότηση των 4 πανεθνικής εμβέλειας καναλιών, υπάρχει μια διαλεκτική που κινείται μεταξύ του αριστερού κομπλεξισμού, της λογικής «να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα» και του «όλα εδώ πληρώνονται». Εκτός από τις θεωρητικές απόψεις υπάρχου και κάποια δεδομένα ένθεν κείθεν που είναι τα μόνα επιχειρήματα για να χρησιμοποιήσεις είτε σταθείς υπέρ στο κλείσιμο είτε σταθείς κατά.

Από τη μία είναι το καθαρά ανθρώπινο ότι με το κλείσιμο τόσων καναλιών θα βρεθούν αρκετοί άνθρωποι χωρίς δουλειά. Σίγουρα κάποιοι θα απορροφηθούν, αλλά θα είναι η μειοψηφία. Ναι, οκ μπορεί στο μυαλό κάποιων να είναι υπαίτιοι για όσα τραβάει η χώρα, να τους θεωρούν τσιράκια και ότι έκαναν πλάτες στο Μπόμπολα και κάθε Μπόμπολα, αλλά ένας απλός καμεραμάν ή ένας τεχνικός δεν έκανε καμία τέτοια προπαγάνδα, δεν κράτησε το στόμα του κλειστό σε όσα άκουγε στα δημοσιογραφικά πηγαδάκια. Άρα με το να μείνουν άνεργοι, δεν πληρώνουν οι υπεύθυνοι για την συγκάλυψη ετών σε αυτό το κράτος.

Η άλλη πλευρά βέβαια λέει ότι αυτοί οι άνθρωποι θα είναι τυπικά άνεργοι μόλις κλείσει το MEGA για παράδειγμα, αφού εδώ και πάρα πολλούς μήνες δεν βλέπουν μισθό ούτε καν μέρος αυτού. Επιπλέον, στα μίντια και στα κανάλια ζούμε εδώ και χρόνια ένα τραγικό καθεστώς πρόσληψης εργαζομένων. Πρώτα πρέπει να περάσεις ένα χρόνο στο τσάμπα, να κάνεις το χόμπι σου και μετά από τον κόπο και τον ιδρώτα θα μπορείς να είσαι χαρούμενος γιατί θα προσληφθείς με 400 και 500 ευρώ. Θέλουμε πραγματικά να συνεχιστεί αυτή η αντιμετώπιση ανθρώπων που προσφέρουν έργο στην κανονική του διάσταση και όχι πετσοκομμένο λόγω της οικονομικής δυσκολίας;

Παρακολουθώ αυτή την εκστρατεία του MEGA που λέει «Με την άδεια σας συνεχίζουμε» και αναρωτιέμαι τι ακριβώς θέλουν να συνεχίσουν. Η επίκληση στα χρήματα που έχει αποδώσει το κανάλι στο κράτος είναι ένα κούφιο επιχείρημα. Εκτός κι αν γνωρίζετε καμία επιχείρηση που επειδή για 15 χρόνια έδινε λεφτά στο κράτος, μετά να της είπαν «τώρα πια δεν χρειάζεται, κράτα τα όλα για πάρτη σου».

Το ιδανικότερο θα ήταν να «ζήσουν» οι επιχειρήσεις που μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια τους εργαζομένους τους και να απορροφηθούν όσοι το αξίζουν. Όμως ο κόσμος δεν είναι ιδανικός. Το μόνο που μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε είναι να σταθεί στην λογική βάση των πραγμάτων και όχι να μεμψιμοιρεί και να ζητά την δυστυχία του άλλου με βάση το θυμικό και ένα λαϊκίζον συναίσθημα.

toratora.gr