Αλέξανδρος Βέλιος: «Το δικαίωμα στην ευθανασία είναι ένα ώριμο αίτημα της κοινωνίας»

O Αλέξανδρος Βέλιος έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο: «Εγώ κι ο θάνατος μου. Το δικαίωμα στην ευθανασία». Βρήκε την ανταπόκριση που περίμενε; «Ναι, και με το παραπάνω. Αλλά είμαι γενικότερα ευγνώμων στον κόσμο για το αφάνταστο κύμα αγάπης και συμπαράστασης που εισέπραξα. Το δικαίωμα στην ευθανασία, το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια του θανάτου είναι πραγματικά ένα ώριμο αίτημα της κοινωνίας. Μόνο οι κομφορμιστές πολιτικοί δεν το έχουν καταλάβει. Βρίσκουν περισσότερο ενδιαφέρον στο προσχηματικό καβγαδάκι για την, απλή αναλογική!» τόνισε στην Espresso.

Σας προσέγγισαν άνθρωποι με την ίδια σκέψη περί ευθανασίας;
«Πολλοί και ανάμεσα τους υπήρχαν και σπαρακτικές ιστορίες. Λίγο πολύ, όμως, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν βιώσει στην οικογένεια τους, στον κύκλο τους, το δράμα ανίατων αρρώστων που έλιωσαν μέσα σε φρικτούς πόνους ή καλωδιωμένοι σαν ένα κομμάτι κρέας χωρίς συνείδηση σε θαλάμους νοσοκομείων. Εν ονόματι ποιας ηθικής, αλήθεια, ποιας ανθρωπιάς, ποιας θρησκείας; Ολοι αυτοί ευαισθητοποιήθηκαν και αγκάλιασαν αυθόρμητα την περίπτωση μου και στο βιβλίο μου είδαν ένα είδος μανιφέστου που εκφράζει τα δικά τους αισθήματα, τις δικές τους σκέψεις.»

Εχετε μπει στη διαδικασία να επαναπροσδιορίσετε πράγματα στη ζωή σας, να συγχωρήσετε ανθρώπους, να σκεφτείτε αν αδικήσατε, αν ζήσατε όλα όσα θα θέλατε;
«Από κακία, συμφέρον ή ιδιοτέλεια δεν έβλαψα ποτέ κανέναν. Από την άλλη, οι άνθρωποι είναι αυτό που είναι .και καθένας κοιμάται όπως στρώνει. Δεν έχω, λοιπόν, ούτε να συγχωρήσω κάποιους. Έζησα όσα ήθελα; Τουλάχιστον έζησα όπως ήθελα. Αυτή είναι η ουσία.»