Ράνια Θρασκιά: Οι ανασφάλειες, οι φόβοι και η πάλη με τη ματαιοδοξία όταν βρέθηκε εκτός TV

Επιστρέφει τηλεοπτικά η Ράνια Θρασκιά την Κυριακή μέσα απ' το JOY, η οποία μίλησε στο People για την μεγάλη τηλεοπτική της απουσία.

Από τότε που ξεκίνησες να δουλεύεις, για δεκαέξι-δεκαεπτά χρόνια ήσουν σε καθημερινές εκπομπές. Όταν αυτό σταματάει έτσι απότομα, δεν σε αποσταθεροποιεί;
Τον πρώτο καιρό, επειδή συνέπεσε με τη γέννηση του πρώτου μου παιδιού, είχα χάσει γενικά τις ισορροπίες μου σε όλα τα επίπεδα. Η ζωή μου ήταν εντελώς διαφορετική απ’ ό,τι είχα συνηθίσει και ζούσα μια πολύ διαφορετική καθημερινότητα, με πολλά καινούρια συναισθήματα. Δεν είναι εύκολο να είσαι μακριά από την τηλεόραση, έχεις μεγάλη ανασφάλεια, παλεύεις με τη ματαιοδοξία σου, φοβάσαι ότι θα σε ξεχάσουν, κοιτάς τους ανθρώπους στα μάτια να δεις αν σε θυμούνται ακόμη, περνάς από διάφορα στάδια. Για να μη χάσεις τον εαυτό σου, όμως, κάποια στιγμή κάτι πρέπει να κάνεις. Εγώ έβαλα στο μυαλό μου τα πράγματα στις αληθινές τους διαστάσεις και προχώρησα μπροστά, αλλά με μεγάλη ευγνωμοσύνη για όσα έζησα.

Oικονομικά, πόσο εύκολο ήταν για εσένα αυτό το διάστημα;
Δεν έμεινα σχεδόν ποτέ χωρίς κάποιο εισόδημα. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, είτε αρθρογραφώντας είτε από τα δικαιώματα του βιβλίου μου, έβγαζα τα δικά μου χρήματα.

Η μεγαλύτερη ανασφάλεια, όταν μένεις ξαφνικά εκτός χώρου, είναι οικονομική ή υπαρξιακή; 
Είναι πολλά μαζί. Φυσικά το οικονομικό είναι σοβαρό θέμα, όταν χάνεις τη δουλειά σου, και δυστυχώς αυτό είναι κάτι που βιώνουν χιλιάδες άνθρωποι στη χώρα μας, αλλά ειδικά για την τηλεόραση ξέρεις πως, όταν φεύγεις και όσο περνάει ο καιρός και η κρίση βαθαίνει, είναι όλο και πιο δύσκολο να επιστρέψεις. Όμως γέμισα την ψυχή μου και το χρόνο μου με πράγματα που αγαπώ και αυτή ήταν η λύση που βρήκα στη ζωή μου, για να ξαναγίνω δημιουργική και παραγωγική. Συναισθηματικά με βοήθησε πολύ το ότι ο κόσμος μού έδειχνε μεγάλη συμπάθεια όλο το διάστημα που έλειπα. Περισσότερα καλά λόγια ακούω τώρα απ’ όταν ήμουν στην τηλεόραση κάθε μέρα κι αυτό με έκανε αισιόδοξη και θετική περισσότερο από πριν. Με συγκινεί η γενναιοδωρία των ανθρώπων και μου δίνει δύναμη και ελπίδα για το μέλλον ότι όλοι οι άνθρωποι περισσότερο από ποτέ μιλούν τώρα για αξίες και για αλήθεια. Αυτό επίσης που με γέμιζε χαρά είναι πως, αν ήταν τότε να τελειώσει η σταδιοδρομία μου στην τηλεόραση, ήμουν πολύ γεμάτη. Έχω πάρει όλα όσα ονειρεύτηκα από αυτήν τη δουλειά και ακόμη περισσότερα.

Δεν σε έπιανε λίγο το παράπονο; Να έχεις τις κλειστές σου, λίγο τις μαύρες σου;
Κάποιες φορές ένιωθα έτσι, μια και αυτή είναι μια δουλειά που ασυνείδητα σε καθορίζει σε πολλά επίπεδα. Κάθε μικρή και μεγάλη αλλαγή είναι δύσκολη και περνάς μέσα από πολλά δυσάρεστα συναισθήματα. Τώρα μιλάω εκ του ασφαλούς, με μια απόσταση από τα δύσκολα και είμαι ήρεμη. Υπήρξαν πολλές δύσκολες στιγμές αδιεξόδου που έλεγα «Τι δεν έχει πάει καλά; Τι λάθη έχω κάνει;». Τελικά ανακάλυψα ότι αυτό που θεωρούσα κάποτε τη μεγαλύτερή μου ατυχία ήταν το μεγαλύτερό μου δώρο στη ζωή μου. Έχασα μια δουλειά και κέρδισα ανεκτίμητες στιγμές από τα πρώτα τρυφερά χρόνια στη ζωή των παιδιών μου.