Βλεπάκη-Γιαννακίδης: «Ήταν… «συνοικέσιο» η εκπομπή μας»

Ο πολύς κόσμος δεν ξέρει πράγματα για την Δέσποινα Βλεπάκη και τον Κώστας Γιαννακίδης. 

Κώστας: «Μπαίνοντας στη μέση ηλικία ανακαλύπτω ότι δεν είμαι σίγουρος για αυτό που θέλω να κάνω. Α, βέβαια αγαπώ τη δημοσιογραφία, όπως αγαπώ και μία άλλη που είναι παντρεμένη και ζει στο Χόλιγουντ. Κοινώς δεν μπορείς να κάνεις τη δημοσιογραφία που ονειρεύεσαι στην Ελλάδα. Εκτός των άλλων, έχω κλείσει σειρά δημοσιογραφικών μαγαζιών που τείνω να πιστέψω στις προλήψεις - που δεν φέρνουν προσλήψεις. Δεν ξέρω τι θέλω να κάνω, ειλικρινά. Ελπίζω η τηλεόραση να μου δώσει ενδιαφέρον και αντικείμενο. Α, και ένσημα. Μην ξεχνάμε τα ένσημα» τόνισε στο ένθετο Τηλεόραση.

Δέσποινα: «Το μόντελινγκ είναι ένα από τα πολλά επαγγέλματα που έχω κάνει. Ήταν μια διαδρομή που στο τέλος της αποκόμισα τρομερές εμπειρίες και εφόδια. Με τα χρήματα που κέρδιζα, κατάφερα να ολοκληρώσω τις σπουδές μου, Επικοινωνία και ΜΜΕ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, και να κυνηγήσω το όνειρο μου, που πάντα ήταν π δημοσιογραφία. Εδώ και τέα1 σέρα χρόνια εργάζομαι στον ενημερωτικό τομέα του Μega και έχω καλύψει πολλές θέσεις κυρίως πίσω από τις κάμερες. Σε λίγους μήνες ελπίζω να έχω στα χέρια μου και το μεταπτυχιακό μου, με τίτλο «Πολιτική Επικοινωνία και Νέα Μέσα». Την περίοδο του καλοκαιριού με ξέχασαν για τρεις μήνες κάτω από το υπουργείο Οικονομικών... Ημουν καθημερινά 12-15 ώρες την ημέρα καλωδιωμένη για να μεταφέρω το κλίμα και την είδηση. Ηταν τρομερά απαιτητικό ρεπορτάζ όμως ήμουν πολύ ευτυχισμένη. Οταν παραιτήθηκε ο κ. Βαρουφάκης, μου παραχώρησε συνέντευξη και φαίνεται ότι εκτίμησε τον κόπο ενός νέου ανθρώπου που κάνει ρεπορτάζ στο δρόμο και κυνηγά τα όνειρα του, γεγονός που δείχνει άνθρωπο πρωτοποριακό και εναλλακτικό.»

-Πώς έγινε το «πάντρεμα» σας σε μια ενημερωτική-ψυχαγωγίκη εκπομπή;

Κώστας: «Ήταν συνοικέσιο. Εμένα μου είπαν ότι είναι καλή κοπέλα και έτσι προχώρησα.»

Δέσποινα: «Μα τέτοιου είδους εκπομπές προβάλλονται χρόνια τώρα στο εξωτερικό. Σημαντικές προσωπικότητες από την πολιτική, την τέχνη, τη δημόσια ζωή αφήνονται και μας δείχνουν την αλήθεια τους. Αυτό θα θέλαμε και εμείς, να δούμε ανθρώπους που αγαπάμε και θαυμάζουμε πιο ανθρώπινους, χωμάτινους.»