Βίκυ Χατζηβασιλείου : «Δεν έχω συνειδητοποιήσει την απώλεια του πατέρα μου»

Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο περιοδικό People παραχώρησε η Βίκυ Χατζηβασιλείου και, μεταξύ άλλων, μίλησε για τα σεμινάρια ενεργειακής ενδοσκόπησης και πνευματικότητα που παρακολουθεί, εξηγώντας, παράλληλα, πως κατάφερε να τη διαχειριστεί την απώλεια του πατέρα της, την οποία, όπως τόνισε, δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμα.

Αναφερόμενη στη νέα εμπειρία που την συναρπάζει, αποκάλυψε «Αυτό που κάνω τελευταία και με συναρπάζει είναι τα σεμινάρια ενεργειακής ενδοσκόπησης και πνευματικότητας, που τα έχω αρχίσει από τον περασμένο Οκτώβρη και πραγματικά νιώθω πως ανακάλυψα κάτι καινούργιο. Με φέρνει πολύ κοντά στην αλήθεια, στην ουσία, στην ενέργεια… Όχι πως δεν ήμουν πάντα πολύ κοντά στην αλήθεια και την ουσία, αλλά τώρα μου εξηγείται και το γιατί. Έχω μάθει πολλά πράγματα σε σχέση με το τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος και πόση δύναμη έχει το υποσυνείδητό του», και κατόπιν πρόσθεσε «Στο σεμινάριο γίνεται συνεχώς επίκληση των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, του Χριστού, των Ευαγγελίων, των χριστιανικών κειμένων. Κάποιες φορές γίνεται και επίκληση κάποιων ανατολικών θρησκειών. Ουσιαστικά, όλα στο ίδιο πράγμα συγκλίνουν: Σε μια ανώτερη δύναμη που την έχει ο καθένας μέσα του, γιατί όλοι έχουμε το θεϊκό στην θύρα και μένει να το ανακαλύψουμε. Σε όποια θρησκεία και αν πιστεύει κανείς, όποιον Θεό και αν λατρεύει».

Σχετικά με το πως προέκυψε αυτή η αναζήτηση, η ίδια επεσήμανε «Γενικότερα είχα αυτές τις ανησυχίες μέσα μου. Όταν έχασα τον πατέρα μου και άρχισα να διαβάζω περισσότερο προσπαθώντας να καταλάβω που πηγαίνουν οι ψυχές, τι γίνεται μετά, βιβλίο με το βιβλίο, κουβέντα με την κουβέντα, έφτασα σε αυτά τα σεμινάρια. Και πραγματικά ανακαλύπτεις το δικό σου εσωτερικό κόσμο, που είναι και ένας παγκόσμιος κόσμος, η συνένωσή μας με όλους τους ανθρώπους, αφού όλοι συντονιζόμαστε. Και μπορούμε με την ενέργειά μας να αλλάξουμε πολλά πράγματα προς το καλύτερο».

Όσο για το αν πιστεύει πως έχει καταφέρει να διαχειριστεί αυτήν την απώλεια, εξομολογήθηκε «Δεν είναι μεγάλο το χρονικό διάστημα, είναι 2,5 χρόνια. Και είναι όπως το λες: Την απώλεια του πατέρα μου την έχω διαχειριστεί, δεν την έχω συνειδητοποιήσει. Δηλαδή, έχω μάθει να ζω χωρίς αυτόν, χωρίς να έχω συνειδητοποιήσει ότι τον έχω χάσει».