Δωροθέα Μερκούρη: Γιατί δεν κρατά ποτέ σχέσεις με τους πρώην της;

Η σχέση της Δωροθέας Μερκούρη με τις κόρες της, τις οποίες θεωρεί το εξελιγμένο της μοντέλο, η μη κλασσική οικογένεια στην οποία μεγάλωσε, η επιλογές της και ο γυναικείος ανταγωνισμός. Η Δωροθέα μίλησε για όλα στο People.

Ποιες θεωρείς τις συμπτώσεις που σου άλλαξαν τη ζωή;

Δεν υπάρχουν συμπτώσεις.

Πιστεύεις στο κάρμα;

Ναι. Δεν είναι συμπτώσεις οι έρωτες που περνάνε από τη ζωή σου, οι άνδρες, οι φίλοι, αλλά και η οικογένεια. Δεν «πέφτεις» από σύμπτωση σε μια οικογένεια, γίνεται για κάποιο λόγο. Η μεγαλύτερη «σύμπτωση» είναι η γνωριμία με τον άνδρα που έκανα δύο παιδιά. Και όλο αυτό, έτσι όπως συνέβη, ήταν περίεργο. Τον γνώρισα, μετά τον είδα ξανά μετά από πολύ καιρό. Ήταν σαν να μην ήθελε να φύγει από τη ζωή μου. Ήταν σαν να έπεφτε συνεχώς μπροστά μου, σαν να έπρεπε να γίνει. Τον γνώρισα για να κάνω δύο παιδιά και να μάθω πράγματα από εκείνον. Τα παιδιά μου τα έκανα όταν ήμουν μικρή. Δεν ήξερα τι μου γινόταν τότε. Δεν ήξερα τι πάει να πει σχέση, οικογένεια. Το είχαμε κάνει λίγο σαν «ναι, είμαστε μια οικογένεια, αλλά δεν είμαστε κιόλας», ταξιδεύαμε και οι δύο, φεύγαμε, ερχόμασταν. Δεν ήμασταν η παραδοσιακή οικογένεια. Αλλά έτσι ήταν και η οικογένεια στην οποία μεγάλωσα κι εγώ. Δεν ήταν η κλασική ιταλική ή ελληνική οικογένεια. Βέβαια έχουμε μια οικογενειακή συνεξάρτηση, ξέρει ο καθένας τι κάνει ο άλλος. Ξέρεις,  αυτό που μας έχει διαλύσει δυστυχώς στη Μεσόγειο.  Είναι ωραίο, αλλά φτάνει. Είναι αυτό το «μεσογειακό πρόβλημά» μας, αν και νομίζω πως είναι το πιο ωραίο μας πρόβλημα. Έτσι, επειδή είχα ήδη μια στενή οικογενειακή σχέση, δεν δημιούργησα μια δεύτερη οικογένεια στη Νέα Υόρκη. Υπήρχε μια αστάθεια για το ποια είναι η οικογένειά μου. Είχα τον μπαμπά μου, τη μαμά μου, την οικογένειά μου στην Ιταλία και μετά είχα την οικογένεια του άνδρα μου, στην Ολλανδία. Πού να συνεννοηθείς; Γινόταν χαμός γιατί είχαμε βάση τη Νέα Υόρκη. Τώρα τα σκέφτομαι και γελάω.

Ο γάμος και τα παιδιά πώς προέκυψαν;

Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Αυτό που λέμε «μπουμ».

Σου αρέσουν αυτά;

Ναι, μέχρι τώρα έχω λειτουργήσει έτσι. Και τώρα προσπαθώ να μην το κάνω πια.

Γιατί;

Δεν είμαι 25. Θέλω να δω κάτι διαφορετικό. Να δω σιγά σιγά ποιος είναι ο άλλος, να δω πως είμαι εγώ.  Το «σιγά σιγά» δεν σημαίνει χρόνια, απλά δεν σημαίνει πως αποφασίζω κάτι «από τη μια μέρα στην άλλη». Μπορεί το δικό μου «σιγά σιγά» να είναι και πάλι «γρήγορα» για τους ρυθμούς κάποιου άλλου. Μπορεί για άλλους να είμαι παρορμητική. Είναι σαν να κρατάω το τιμόνι και να μην πατάω τόσο δυνατά το γκάζι.

Θες να πατήσεις το γκάζι εσύ;

Αν το πατήσω, άσε. Δεν μαζεύομαι.

Νιώθεις πως πηγαίνοντας γρήγορα, θα αναγκαστεί κι ο άλλος να αντιμετωπίσει τα πράγματα όπως έρχονται; Αυτό που κάνεις κι εσύ, δηλαδή…

Είμαι αυτή που είμαι. Δεν νομίζω πως οι άνθρωποι αλλάζουν. Καλυτερεύουν λίγο,  αλλά μένουν αυτό που είναι, έχοντας  γνώση για αυτό που είναι. Και αυτό είναι μεγάλο βήμα. Αυτό συμβαίνει σε κοινωνίες πιο προηγμένες από την ελληνική, που δεν σκέφτονται όπως σκέφτονταν οι γιαγιάδες μας.

Δικαιολογείς όλες τις επιλογές σου που έκανες σε σχέση με ανθρώπους;

Πιστεύω πως όλοι οι άνθρωποι ήρθαν στη ζωή μου για να πάρω ένα μάθημα από αυτούς. Πήρα πολλά σκληρά μαθήματα και υπήρχε λόγος. Δεν μετανιώνω για καμία επιλογή. Από τις επιλογές αυτές δεν φεύγεις αμέσως. Έχεις μια ελπίδα πως θα τον αλλάξεις τον άλλον. Έτσι δεν κάνουμε όλοι; Έχουμε μια μικρή ελπίδα πως θα αλλάξουμε τους άλλους. Αλλά δεν γίνεται.

Οι γυναίκες φίλες σου, δεν σε ζηλεύουν;

Είναι πολύ ωραίες οι φίλες μου, δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από εμένα.

Δεν υπάρχει ο γυναικείος ανταγωνισμός;

Μου αρέσει που οι άνδρες δεν το έχουν αυτό. Μου αρέσει η απλότητά τους, που δεν μπορούν καν, να τον δουν. Αλλά περνάω ωραία με τις φίλες μου, τις έχω ανάγκη και επιδιώκω να είμαι μαζί τους.

Ποιο ελάττωμά σου δουλεύεις αυτόν τον καιρό;

Πλέον αποφεύγω να απαντώ αμέσως. Αν μου βάλεις ένα σημαντικό ερώτημα, η απάντηση είναι:  «Θα σου απαντήσω αύριο». Αυτό το κάνω κυρίως στα επαγγελματικά μου, εκτός από τη φορά που μου πρότεινε να κάνω το Martini και τη Lexus, o Jonas Akerlund. Είμαι παρορμητική και μπορεί να πάρω μια απόφαση που να μην είναι σωστή για μένα και τα παιδιά μου. Ακόμη και την ώρα που κοιμάμαι, μπορεί να ονειρευτώ κάτι και αυτό να είναι ένα σημάδι. Αν λειτουργήσω σωστά το ένστικτό μου, αντιλαμβάνομαι τι είναι σωστό και τι όχι. Άλλωστε, μου αρέσει και να απομονώνομαι. Το χρειάζομαι. Μπορεί να θέλω μόνο μισή ημέρα.

Δεν είχες θέμα με τη μοναχικότητά σου, σε σχέση με τους συντρόφους σου; Όταν τους ζητούσες χώρο και χρόνο;

Αν δεν μου δίνουν το χώρο μου, δεν μπορώ να συνυπάρξω με τίποτε. Όλοι οι υγιείς άνθρωποι τον χρειάζονται. Φυσικά και μου αρέσει πολύ να περνάω χρόνο με τον άνδρα που αγαπάω.

Οι περισσότεροι φίλοι σου είναι άνδρες ή γυναίκες;

Δεν πιστεύω στη φιλία ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες. Σίγουρα υποβόσκει κάτι, μια άλλη δύναμη, αν και μπορεί και να μην συμβεί τίποτε, ποτέ.

Διατηρείς τους πρώην στη ζωή σου;

Όχι, ποτέ. Το καλύτερο είναι να μην υπάρχουν. Δεν θα ήθελα να μιλάω με έναν πρώην μου, από σεβασμό στη σχέση που μπορεί να είσαι εκείνη τη στιγμή. Αυτή είναι μια σκέψη που κάνω τα τελευταία δύο χρόνια. Είναι πιο υγιές. Το κατάλαβα μεγαλώνοντας, ότι δεν είναι ωραίο για τον άνθρωπο που έχεις σχέση. Μπορεί να μην σου πει τίποτε, αλλά δεν είναι ωραίο. Ο πρώην είναι ο πρώην. Πλέον κάνει μια άλλη ζωή. Και επειδή έχεις υπάρξει σε μια σχέση, συναισθήματα, τσακωμοί, χαρές, κλάματα, όλα αυτά τα συναισθήματα, το μόνο που απομένει είναι να απλά βάζεις τέλος σε αυτό το κεφάλαιο.