Σωτήρης Καλυβάτσης: ΄΄Πολλές φορές αισθάνεσαι και μηδαμινός΄΄

Ο κωμικός ηθοποιός και παρουσιαστής Σωτήρης Καλυβάτσης σε συνέντευξή του στον Πάνο Γιαννακόπουλο και το περιοδικό ΕΓΩ! μίλησε για την εποχή του ΑΜΑΝ, τον Αντώνη Παραρά, αλλά και το τέλος της συνεργασίας του με τον Αντώνη Κανάκη.
 Όταν είναι κάποιος αναγνωρίσιμος, αισθάνεται πιο σημαντικός;
 Εντάξει. Πολλές φορές αισθάνεσαι και μηδαμινός, αν για παράδειγμα, για έξι μήνες δεν εμφανιστείς πουθενά. Εσύ ο ίδιος είσαι, δεν αλλάζεις.
 Εκεί θίγεται ο εγωισμός;
 Αναλόγως το τι περίμένεις από το σύστημα και από την όλη φάση. Εγώ είχα την τύχη μέσα στην ατυχία. Η ατυχία ήταν ότι χάθηκε ο Αντώνης Παραράς, ένας πολύ καλός φίλος. Τότε ήδη δουλεύαμε. Η συμπεριφορά των ανθρώπων του καναλιού προς εμάς και η αντιμετώπιση του χαμού ενός τριαντάχρονου ανθρώπου είχαν ως αποτέλεσμα την πλήρη απομυθοποίηση αυτού του συστήματος. Και σκεφτείτε βρισκόμασταν μόλις στην αρχή μας. Κατάλαβα εξαρχής πόσο ψεύτικα και εφήμερα ήταν όλα αυτά.
 Δεν αντιμετώπισαν δηλαδή θάνατο του φίλου και συνεργάτη σας με τον απαιτούμενο σεβασμό; 
Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που δουελύουν στα media - και δεν μιλώ για τα απλά γρανάζια του συστήματος, αλλά γι'αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις - δεν ενδιαφέρονται αν πέθανες ή αν ζεις ή οτιδήποτε άλλο. Το μόνο που τους απασχολεί είναι τα νούμερα. Ακόμα και το θάνατο ενός νέου ανθρώπου θα τον εκμεταλλετούν στις ειδήσεις τους.
 Με τα χρόνια έχετε γίνει πιο επιφυλακτικός με τις συνεργασίες ή τις φιλίες σας; 
 Βέβαια. Εξάλλου κάνω ένα πολύ ανταγωνιστικό επάγγελμα που έχει λάμψη, φήμη, δόξα και όλες αυτές τις χαζομάρες.
Αισθάνθήκατε προδομένος όταν χώρισαν οι δρόμοι σας από τον Αντώνη Κανάκη; 
 Προδομένος όχι. Άλλα ήθελε ο Αντώνης και άλλα εγώ. Βρήκατε έναν τρόπο συννενόησης, οποιος και αν ήταν αυτός, και χαράξαμε διαφορετικές πορείες. Δεν έχω μετανιώσει γι'αυτό. Σε καμία περίπτωση.
 Είχα την εντύπωση ότι η διακοπή της συνεργασίας θα σας βασάνιζε για καιρό. 
 Σίγουρα δεν ήταν κάτι ελαφρύ. Το ΑΜΑΝ ήταν όλη μου η ζωή. Αυτό ήταν για μένα. Δεν με άνοιαζε κάτι άλλο. Ήταν μάθημα. Έπρεπε να ξεκολλήσω και να ω ότι όλα κάποια στιγμή τελειώνουν.