Ο Στρατής Λιμνιός σε μία ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ συνέντευξη στο Tvnea

Τον απολαμβάνουμε καθημερινά στο Alter και στο "Οσο υπάρχουν άνθρωποι", έχει τελειώσει το Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, ενώ όπως μου αποκάλυψε έχει αποφοιτήσει και από δραματική σχολή -πράγμα που θεωρεί ότι τον βοηθάει σε πολλά επίπεδα ακόμη και στην τηλεόραση- ! Όσον αφορά την μουσική ακούει τα πάντα αλλά τρελαίνεται για την έντεχνη, έχοντας ωστόσο ως αγαπημένο τραγουδιστή τον Γ.Μαζωνάκη. Ο λόγος για τον Στρατή Λιμνιό, που οφείλω να πω ότι μόλις κανονίσαμε να κάνουμε την συνέντευξη χάρηκα πάρα πολύ διότι θεωρώ πως ο Στρατής είναι ένας εξαιρετικός και αξιόλογος επί της ουσίας συνάδερφος με πολύ πάθος και αγάπη για αυτό που κάνει...

- Σε τι κατάσταση είσαι αυτή την περίοδο Στρατή;
Σε κατάσταση τρελού πανικού! Δημιουργικού νομίζω… Ψάχνω… Ψάχνω… Μιλάω… Κάνω ρεπορτάζ…Γιατί εγώ είμαι πάνω από όλα ρεπόρτερ… Χαίρομαι που κάνω κάτι που επέλεξα και αμείβομαι για αυτό σε μια εποχή δύσκολη για πολύ κόσμο. Είμαι ευγνώμων στο Θεό για όλα όσα μου έχει δώσει μέχρι στιγμής.

- "Οσο υπάρχουν άνθρωποι"... Μια νέα εκπομπή, η πρώτη δική σου εκπομπή...
Το "Οσο υπάρχουν άνθρωποι" είναι ξεκάθαρα μία κοινωνική εκπομπή που έχει άξονα της τον άνθρωπο και στηρίζεται στο ρεπορτάζ. Οτιδήποτε σχετίζεται με καθημερινά προβλήματα, αλλά και με αισιόδοξα μηνύματα, τα οποία μπορούν να διοχετευθούν μέσα από τις προσωπικές ιστορίες κάποιου, έχουν το δικό τους ξεχωριστό χώρο στην εκπομπή. Βεβαίως υπάρχουν και άνθρωποι "επώνυμοι" που μοιράζονται μαζί μας και με τους τηλεθεατές τα δικά τους βιώματα, αλλά δεν μας ενδιαφέρει μόνο αυτό. Μας ενδιαφέρει πάρα πολύ ο απλός άνθρωπος με την καθημερινότητα του γιατί πιστεύω απόλυτα ότι έχει πολύ μεγάλη αξία να προβάλουμε ανθρώπους στην καθημερινή τους ζωή και να βγούμε λιγάκι από την διαδικασία της "εικονικής πραγματικότητας". Να πάμε δηλαδή στην ουσία, στην πραγματική ζωή.

- Πώς προέκυψε αυτή η πρόταση από το Alter για την φετινή σεζόν;
Λίγο πριν το καλοκαίρι και το τέλος του "Πολύ μπλα μπλα" με την Φαίη Σκορδά, όπου βρισκόμουν τα τελευταία τρία χρόνια, μας έγινε μία πρόταση από την διεύθυνση ότι ανατίθεται σε τρεις δημοσιογράφους μία εκπομπή με πολύ συγκεκριμένο κόνσεπτ. Εγώ δεν σου κρύβω ότι μόλις το άκουσα χάρηκα πάρα πολύ και ήταν το καλύτερο καλοκαιρινό δώρο λίγο πριν τα γενέθλια μου! Δεν πρόλαβα ακριβώς να το συνειδητοποιήσω, αλλά νομίζω ότι πέρασα τις πιο ανήσυχες διακοπές φέτος επειδή όλη αυτή η διαδικασία άγχους και σκέψεων για την επιλογή των "σωστών" θεμάτων ξεκίνησε ουσιαστικά από το καλοκαίρι. Είχα αγοράσει μάλιστα ένα μπλε τετράδιο που το ονόμασα "τετράδιο πανικού" και μέσα σε αυτό σημείωνα πρόσωπα, θέματα, σκέψεις κλπ κλπ...

- Φοβήθηκες το γεγονός ότι φέτος θα είσαι πλέον κεντρικός παρουσιαστής μιας εκπομπής;
Κοίταξε, πρώτα απ' όλα πρέπει να σου πω ότι είναι προφανές πως πρόκειται για μια εκπομπή με τρεις παρουσιαστές ισάξιους και δεν ετέθη ποτέ θέμα για το ποιός θα έχει τον πρώτο ρόλο, το δεύτερο κλπ. Προσωπικά δεν είμαι κοντά στην διαδικασία του ανταγωνισμού γενικά, μου αρέσει πάρα πολύ ο ευγενής συναγωνισμός και χαίρομαι όταν ένας από τους τρεις μας κάνει μία πολύ καλή δουλειά, ένα πολύ καλό ρεπορτάζ, μία πολύ πετυχημένη συνέντευξη. Είναι πάρα πολύ σημαντικό ότι σε αυτή την εκπομπή δεν υπάρχει μόνο το "εγώ" και η προσωπική επιτυχία, αλλά το κοινό όφελος για την εκπομπή. Δηλαδή η επιτυχία του ενός συνεπάγεται αυτόματα την επιτυχία των τριών άρα και της εκπομπής. Στόχος όλων μας είναι να έχει μία πολύ ουσιαστική ταυτότητα η εκπομπή, και αυτό μου αρέσει. Προσωπικά μου αρέσουν πάρα πολύ οι κοινωνικές ιστορίες και γενικότερα είμαι άνθρωπος που λατρεύει το "μελό". Μου αρέσουν οι άνθρωποι και οι αλήθειες τους και πιστεύω πως μέσα από βιωματικές καταστάσεις, συνήθως πόνου, έχεις να κερδίσεις πάρα πολύ ουσιαστικά πράγματα.

- Πώς κρίνεις το αποτέλεσμα που βγαίνει από την εκπομπή αυτές τις πρώτες εβδομάδες;
Για να είμαι ειλικρινής μέχρι τα μέσα της δεύτερη εβδομάδας -τουλάχιστον εγώ- προσπαθούσα να βρω το δικό μου ρυθμό. Ήταν περίεργο το γεγονός ότι από κει που 'χες να κάνεις απλά με ένα ρεπορτάζ και πιθανόν με μία ζωντανή σύνδεση, τώρα πρέπει να συνυπάρξεις με άλλους δύο ανθρώπους και να βρεις έναν καλό ρυθμό για να μπορείς να συνεννοηθείς και να προχωράει η εκπομπή. Είμαστε τρεις άνθρωποι με διαφορετικές προσωπικότητες και εντελώς διαφορετική οπτική των πραγμάτων. Έτσι όπως αρχίζω και το βλέπω μετά από ένα μήνα, πιστεύω πως θα ήταν πολύ βαρετό να είχαμε και οι τρεις τις ίδιες ακριβώς απόψεις και με το να υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τρόποι προσέγγισης του ίδιου θέματος νομίζω ότι καλύπτονται όλες οι απόψεις χωρίς ωστόσο να είναι κάτι επιτηδευμένο.

- Είναι δύσκολη η συνύπαρξη αυτή;
Όχι δεν είναι δύσκολη απλά όταν ξαφνικά πρέπει να συνυπάρξεις με άλλους δυο ανθρώπους, φαντάζομαι πως και οι άλλοι δύο συνάδερφοι νιώθουν περίπου το ίδιο, αισθάνεσαι ένα άγχος για να μπορέσεις με έναν τρόπο ούτε να φανείς πως θες να "καπελώσεις" κάποιον ούτε ότι είσαι ο "ξύπνιος" της παρέας. Όλο αυτό σε βάζει σε μία περίεργη ψυχολογία και σε κάνει να νιώθεις κάπως "μαγκωμένος". Όμως επειδή εδώ και αρκετό καιρό αρχίζουμε και βρίσκουμε τις ταχύτητές μας και τον χώρο μας, πιστεύω ότι μέρα με την μέρα τα πράγματα θα γίνονται ολοένα και καλύτερα. Με την Ρούλα γνωριζόμαστε πέντε χρόνια οπότε είναι λίγο πιο εύκολο αυτό, ενώ με τον Πέτρο αν και στην αρχή υπήρχαν κάποια προβληματάκια με το να βρούμε έναν συντονισμό μεταξύ μας, τώρα νιώθω ότι σιγά-σιγά το βρίσκουμε.

- Πιστεύεις πως το γεγονός ότι η θεματολογία και το ύφος της εκπομπής είναι διαφορετικο από τις αντίστοιχες στην ζώνη, πιο "βαρύ" αν θες, είναι θετικό για εσάς;
Δεν υπάρχει ούτε βαριά ούτε ελαφριά δημοσιογραφία Αλέξανδρε. Η δημοσιογραφία είναι δημοσιογραφία και αυτό είναι ξεκάθαρο. Πρόκειται για μία εκπομπή που είναι δημοσιογραφική με κυρίαρχο δηλαδή στοιχείο το ρεπορτάζ. Από την στιγμή λοιπόν που φλερτάρεις με την καταγραφή μιας κατάστασης, ενός προβλήματος, μιας ιστορίας είναι σαφές ότι αυτό είτε θα είναι πολύ ευχάριστο κάποιες στιγμές είτε θα μεταφέρεις γλυκόπικρα συναισθήματα κάποιες άλλες. Το ζητούμενο είναι να προσεγγίζεις την ιστορία με ανθρωπιά, σοβαρότητα και χωρίς την διάθεση να εκμεταλευτείς και να κανιβαλίσεις τον άνθρωπο που σε τιμά με την παρουσία του και σε εμπιστεύεται.

- Είναι δύσκολη αλήθεια αυτή η προσέγγιση τόσο λεπτών και ευαίσθητων θεμάτων όσο είναι κάποιες ιστορίες στην εκπομπή;
Είναι πολύ δύσκολη και έχω την εντύπωση ότι πρέπει να είσαι επαρκώς εκπαιδευμένος σε αυτό το θέμα. Όχι μόνο με το να έχεις κάνει πολύ ρεπορτάζ, αλλά έχει να κάνει με την παιδεία σου και το τι ζητάς. Αν δηλαδή η δουλειά είναι αντικατοπτρισμός του ποιός είσαι, είναι σίγουρο ότι ο τρόπος με τον οποίο κινείσαι στην προσωπική σου ζωή θα αποτυπωθεί και στην δουλειά σου.

- Επειδή σε γνωρίζουμε ουσιαστικά φέτος σε πρωταγωνιστικό ρόλο, θα ήθελα να μάθω λίγα πράγματα για σένα...
Γεννήθηκα  στην Θεσσαλονίκη αλλά δεν ξέρω αν είμαι πάρα πολύ κοντά στην νοοτροπία του Αθηναίου, γιατί πρέπει να σου πω πως τα τελευταία χρόνια αν και νιώθω ότι έχω επηρεαστεί από τις διαφορετικές ταχύτητες της Αθήνας, η Θεσσαλονικιώτικη νοοτροπία σε κάποια θέματα έχει παραμείνει (γέλια). Την αγαπάω πάρα πολύ την Θεσσαλονίκη και με την πρώτη ευκαιρία πάντα πηγαίνω, γιατί έτσι και αλλιώς έχω και ένα μικρό πλασματάκι 2,5 χρονών που νιώθω ότι με περιμένει. Είναι ο ανιψιός μου και τον αγαπάω πάρα πολύ.

- Και πότε κατέβηκες στην Αθήνα;
Το καλοκαίρι του 2004, την ημέρα των γενεθλίων μου, ταξίδεψα με ένα σακίδιο και σκεπτόμενος "που πάω εγώ τώρα;" (γέλια)! Είχα στο μυαλό μου μάλιστα πως αν δεν τα καταφέρω σε 7-10 μέρες, θα έφευγα ακόμη και στο εξωτερικό. Ευτυχώς όμως ήμουν πολύ τυχερός και σε 2-3 μέρες είχα βρει την πρώτη μου δουλειά. Ξεκίνησα λοιπόν στην Espresso, η οποία έβγαλε πολλούς ρεπόρτερ στο ελεύθερο ρεπορτάζ ειδικά πριν από λίγα χρόνια,  μετά έκανα ένα μικρό πέρασμα από το "Super Star" με την Χριστίνα Λαμπίρη, βρέθηκα στον ΑΝΤ1 στην εκπομπή της Τατιάνας για δύο χρόνια και έπειτα στο Alter.

- Υπήρξαν άνθρωποι μέσα από τον χώρο που σε πίστεψαν στα πρώτα σου βήματα;
Επειδή είμαι από τους ανθρώπους που δεν θα σταματήσουν ποτέ να ξεχνούν αυτούς που τους βοήθησαν, σου λέω ότι ένας άνθρωπος που με στήριξε από την πρώτη μέρα παρουσίας μου στην Espresso ήταν ο Αντώνης Σρόιτερ. Τον σέβομαι, τον εμπιστεύομαι, τον εκτιμώ πάρα πολύ και νιώθω ότι του οφείλω πολλά. Στην τηλεόραση με "έβγαλε" η Τατιάνα και νομίζω ότι έμαθα πολλά κοντά της. Ένας ακόμη άνθρωπος που προφανώς κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου είναι η Ράνια Ματαφιά, η οποία μου έδωσε μία πολύ σημαντική ευκαιρία, πίστεψε σε εμένα και ελπίζω να μην την απογοητεύσω. Ξέρεις αυτό είναι το μόνιμο άγχος μου. Να μην απογοητεύω τους ανθρώπους που αγαπάω… 

- Ποιο ήταν το έναυσμα Στρατή για να ασχοληθείς με την δημοσιογραφία;
Το 'χα αποφασίσει από πολύ μικρός! Στην αρχή βέβαια ήμουν λίγο μπερδεμένος και ήθελα να γίνω κάτι μεταξύ δημοσιογράφου και συγγραφέα. Μετά παρατηρούσα πως μου άρεσε πάρα πολύ το διάβασμα και κατάλαβα ότι κατευθυνόμουν προς τον χώρο της δημοσιογραφία, αλλά δεν ήμουν σίγουρος ότι θα μπορούσε αυτό να γίνει πραγματικότητα και δεν μπορούσα να το φανταστώ.

- Την πρώτη φορά που βγήκες μπροστά από τις κάμερες πως αισθάνθηκες αλήθεια;
Βγήκα από πάρα πολύ μικρός στην τηλεόραση, στο Tv Makedonia, ήταν πολύ περίεργο συναίσθημα και είχα στο μυαλό μου από τότε ότι πρόκειται για μία δουλειά που θα τύχει να σε δουν δύο, πέντε, δέκα άνθρωποι οι οποίοι θα σε εκτιμήσουν για αυτό που κάνεις. Ποτέ δεν με αφορούσε να είμαι άνθρωπος του "φαίνεσθαι", άλλωστε και ο τρόπος που κινούμαι γενικότερα στην ζωή μου δεν έχει καμία σχέση με αυτό. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να έχω μία κανονική ζωή, τους φίλους μου και να νιώθω καλά μέσα στην δουλειά μου.

(διαβάστε την συνέχεια...)

- Τώρα που βρίσκεσαι πιο "βαθιά" στα ΜΜΕ, πώς τα βλέπεις τα πράγματα από μία διαφορετική σκοπιά πλέον;
Κοίταξε, πίστευα ότι δεν είναι τόσο δύσκολα αλλά φέτος ομολογώ πως είναι η χρονιά που αγχώνομαι για πολύ περισσότερα πράγματα από ότι μέχρι σήμερα. Δηλαδή δεν θα αγχωθείς μόνο να έχεις ένα πολύ καλό θέμα, μία καλή συνέντευξη, ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ. Ενδιαφέρεσαι και για πράγματα όπως το να είσαι καλός στην διαδικασία παρουσίασης του θέματος και στο τελικό αποτέλεσμα της εκπομπής. Αυτό συμβαίνει γιατί έχεις πια μεγαλύτερη ευθύνη απέναντι στον εαυτό σου, στους ανθρώπους που είναι μαζί σου και στον άνθρωπο που σε έχει εμπιστευθεί, την κα Ματαφιά. Δεν θες δηλαδή να είσαι "λιγότερος" από αυτό που έχουν στο μυαλό τους! Από μικρός ήθελα να είμαι συνεπής και αυτό είναι το Α και το Ω σε κάθε επίπεδο της ζωής μου.

- Παίρνοντας αφορμή και από εμένα προσωπικά, θα ήθελα να μου πεις τι πιστεύεις ότι χρειάζεται πλέον ένα νέο άτομο για να ασχοληθεί με αυτό τον χώρο.
Χρειάζεται σίγουρα να του αρέσει πάρα πολύ η δουλειά. Πάντα πίστευα πως για να ξεκινήσει κανείς σωστά στον χώρο της δημοσιογραφίας πρέπει να ξεκινήσει από την εφημερίδα για να μάθει να σκέφτεται και να κάνει ρεπορτάζ. Η τηλεόραση είναι μία διαφορετική διαδικασία όπου πρέπει να έχεις πάρα πολύ νεύρο, μεγάλο πάθος και στην ουσία πρέπει να είσαι ερωτευμένος με την δουλειά σου! Πρέπει να είσαι όμως απόλυτα αποφασισμένος γιατί ίσως χρειαστεί να θυσιάσεις πολλά πράγματα από την προσωπική σου ζωή, ακόμη και την ίδια την προσωπική σου ζωή. Προσωπικά σε αυτή την λογική έχω πολύ λίγο κόσμο κοντά μου, δηλαδή αν εξαιρέσεις την οικογένεια μου, έχω μία μόνο ουσιαστική φίλη που έχω κρατήσει και από κει και πέρα δυο τρεις ανθρώπους από την δουλειά μου που έχω δεθεί περισσότερο. Επειδή θέλω να είμαι "καλός" με τους φίλους μου, η αγωνία μου πως δεν θα έχω πολλές ώρες για να θυσιάσω μαζί τους με κάνει να είμαι λίγο αποστασιοποιημένος γενικότερα.

- Θα μπορούσες τώρα να μου ξεχωρίσεις κάποιο θέμα ή ρεπορτάζ από αυτά που έχεις κάνει έως τώρα για κάποιον συγκεκριμένο δικό σου λόγο;
Συναισθηματική εμπλοκή έχω σε ένα ρεπορτάζ, το οποίο νιώθω ότι θα το κουβαλάω για πάρα πολλά χρόνια και πρόκειται για την υπόθεση του Νίκου Σεργιανόπουλου. Ήταν μία στιγμή που δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα μπορούσε να συμβεί ένα τόσο φρικτό έγκλημα με ότι αυτό συνεπάγεται. Οι τεράστιες διαστάσεις που πήρε το θέμα, οι συζητήσεις, οι αναλύσεις αλλά και το γεγονός ότι κάποιοι θέλοντας να μπουν στην διαδικασία της "κλειδαρότρυπας" και να μιλήσουν για θέματα που δεν αφορούσαν κανέναν, έχασαν την ουσία. Επίσης θεωρώ πως μία σημαντική στιγμή ήταν η συνάντηση μου με τη Μάρω Λεωνάρδου, η οποία επέλεξε να μιλήσει σε μένα για ένα πολύ προσωπικό της θέμα που αφορούσε την κόρη της.

- Στην καθημερινή σου ζωή Στρατή με τι σου αρέσει να ασχολείσαι;
Το βράδυ όταν επιστρέφω σπίτι ακούω μουσική, τρελαίνομαι να βλέπω dvd και να διαβάζω πολύ. Μ' αρέσει να βγαίνω έξω και να χαλαρώνω αλλά μόνο Παρασκευή και Σάββατο, ενώ Κυριακή πρωί πάντα απολαμβάνω τον καφέ μου στο Θησείο ή στο Γκάζι. Μου αρέσει επίσης πάρα πολύ το σινεμά και αγαπημένες μου ταινίες είναι το "Sex and the city" και ο "Shrek". Εντάξει, ήσυχο παιδί είμαι μωρέ (γέλια)!!

- Αυτό το διάστημα υπάρχει ελεύθερος χρόνος;
Ελάχιστος, αλλά προσπαθώ να ξεκλέβω πάντα έστω και μία ώρα για μένα.

- Τηλεόραση προλαβαίνεις να παρακολουθείς; Ποιά είναι η γνώμη σου για το φετινό πρόγραμμα της;
Προλαβαίνω συνήθως από Παρασκευή απόγευμα και μετά. Περιμένω με μεγάλη ανυπομονησία να δω το "Νησί", γιατί έχω διαβάσει το βιβλίο και ήταν εκπληκτικό, ενώ αγαπημένο μου σήριαλ από πέρσι είναι η "Ονειροπαγίδα". Από τις εκπομπές ξεχωρίζω μακράν τους "Πρωταγωνιστές" του Σταύρου Θεοδωράκη. Τα υπόλοιπα προγράμματα, εκτός από τις ειδήσεις που προσπαθώ να βλέπω καθημερινά, τα βλέπω λιγάκι αποστασιοποιημένα...

- Στην δική σας ζώνη -την απογευματινή- πιστεύεις ότι υπάρχει ανταγωνισμός;
Όχι, πιστεύω ότι στην ζώνη μας υπάρχουν 4 διαφορετικά πράγματα. Η μία πρόταση είναι σήριαλ, η άλλη είναι η ψυχαγωγική εκπομπή της παρέας του Alpha, η τρίτη είναι η εκπομπή της Τατιάνας που είναι κάτι ενδιάμεσο -ψυχαγωγικοκοινωνικό δηλαδή- και η άλλη είναι η δική μας πρόταση στο Alter ως μία δημοσιογραφική κοινωνική εκπομπή.  Προσωπικά θεωρώ ότι είναι χάσιμο χρόνου να μπεις στην διαδικασία του ανταγωνισμού και νομίζω ότι το κοινό που θέλει να σε παρακολουθήσει για τον χ λόγο θα σε προτιμήσει ούτως ή άλλως. Το βασικό για μένα είναι τελειώνοντας την εκπομπή να μην έχω κάποια "ενοχή" για το προϊόν που μεταδώσαμε.

- Δηλαδή δεν σε ενδιαφέρουν τα νούμερα;
Κοίτα εγώ σου μιλάω για την διαδικασία του "υστερικού" ανταγωνισμού που δεν υπάρχει λόγος να μπαίνουμε. Ο ανταγωνισμός βεβαίως και σε ενδιαφέρει όπως και το να κατακτήσεις ενδεχομένως την πρώτη θέση, αλλά δεν είναι ο αυτοσκοπός. Αν είναι να 'ρθει, θα 'ρθει αυτό από μόνο του αλλιώς δεν θα 'ρθει ποτέ. Τα νούμερα βεβαίως τα κοιτάω αλλά πλέον νομίζω ότι δεν με αγχώνουν, το ελέγχω! Δεν σου κρύβω βέβαια πως όταν έχουμε πολύ καλά νούμερα, φυσικά και είμαι χαρούμενος αλλά μέχρι εκεί Αλέξανδρε. Κάθε μέρα είναι διαφορετική και σημασία έχει μετά από ένα χρονικό διάστημα να έχεις καταφέρει να κερδίσεις το κοινό, όχι μόνο ένα σημαντικό μερίδιο τηλεθέασης.

- Μάλιστα, κλείνοντας Στρατή ποιά είναι τα σχέδια σου για το μέλλον; Οι στόχοι σου;
Δεν θα ήθελα να κάνω στόχους στην λογική του "βάζω τον πήχη ψηλά, ονειρεύομαι πράγματα κλπ κλπ". Τα όνειρα που έχει ο καθένας για τον εαυτό του πρέπει να είναι πολύ προσωπικά. Σίγουρα θα ήθελα να έχω μία πολύ καλή επαγγελματική εξέλιξη, αλλά αυτό που θέλω πρώτα απ' όλα είναι να είμαι εγώ καλά και οι άνθρωποι που είναι κοντά μου. Από κει και πέρα πιστεύω πως αν έχεις καλή υγεία και διάθεση για ζωή -ζωή, τι ωραία λέξη! -, θα πάρεις κάποια στιγμή αυτό που σου αναλογεί. Αν το 'χει το κάρμα σου να κάνεις ωραία και σημαντικά πράγματα θα τα κάνεις, το πιστεύω αυτό...

Εγώ σε αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω πάρα πολύ τον Στρατή Λιμνιό για την όμορφη συζήτηση που είχαμε και πιστεύω σίγουρα ότι τα καλύτερα έρχονται μπροστά του ! Τα σημερινά "Πρόσωπα" έφτασαν λοιπόν στο τέλος τους και το ραντεβού μας ανανεώνεται για την επόμενη Παρασκευή στις 18:00 εδώ στο Tvnea με μία νέα ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ συνέντευξη από μία αγαπημένη προσωπικότητα της τηλεόρασης.

Αλέξανδρος Κούρτης
"Πρόσωπα 22/10"