Η Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα: Τα συν και τα πλην της κωμωδίας του ALPHA

Βεντέτες, αδίστακτοι επιχειρηματίες, διαπλοκή, οικογενειακή αλλοτρίωση, επαγγελματίες δολοφόνοι, εκβιασμοί, απαγωγές και κάθε είδους πιθανή και απίθανη ανατροπή συμβαίνει σε αυτή τη σειρά.

Όταν ανακοινώθηκε ότι το επιτυχημένο συγγραφικό δίδυμο των Ρέππα-Παπαθανασίου επιστρέφει με νέα κωμωδία, επικράτησε μία χαρά. Οι δύο αυτοί άνθρωποι μας έχουν χαρίσει σπουδαίες τηλεοπτικές και θεατρικές επιτυχίες.

Τα τελευταία χρόνια μάλιστα, οι κωμωδίες είναι μετρημένες στα δάχτυλα και αναζητούμε το γέλιο, το έξυπνο χιούμορ αλλά και τις δυναμικές ατάκες μέσα από μια κωμική σειρά. Αυτό περίμενα να δω και από την σειρά «Η κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα». Δεν το είδα και πολύ όμως, με βάση τις προσδοκίες που είχα. Πάμε όμως να τα πάρουμε με τη σειρά.

Τα συν της «Κατάρας της Τζέλας Δελαφράγκα»

Η σειρά ήρθε να μας υπενθυμίσει ότι έχουμε πολύ καλούς κωμικούς ηθοποιούς, που πέρα από τις μεγάλες επιτυχίες του παρελθόντος, με τις οποίες τους έχουμε ταυτίσει, συνεχίζουν να μας χαρίζουν άφθονες στιγμές γέλιου. Ολόκληρη η σύγχρονη ελληνική τηλεόραση σε μία κωμωδία.

Έτσι κι εδώ, ξεχώρισα τις παρουσίες της Καίτης Κωνσταντίνου, της Χρύσας Ρώπα, της Τζένης Διαγούπη, του Αντώνη Λουδάρου, του Σπύρου Πούλη, της Σοφίας Βογιατζάκη, αλλά και της Άννας Κουρή, που μας είχε λείψει από την ελληνική τηλεόραση. Οι ηθοποιοί αυτοί, αλλά και οι της νεότερης γενιάς, Θάνος Μπίρκος, Χάρης Χιώτης, Έλενα Χαραλαμπούδη, δεν πιέζονται να βγάλουν γέλιο, γιατί η κωμωδία κυλάει μέσα τους και αναβλύζει πηγαία στον τηλεθεατή.

«Η κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα» μας συστήθηκε από την αρχή ως παρωδία κι όχι σαν μία κωμωδία καταστάσεων. Αυτό το ξέραμε. Συνεπώς, από τα πρώτα κιόλας λεπτά βλέπουμε ατάκες που παραπέμπουν σε αγαπημένες ελληνικές σειρές, αλλά μέσα από μία πιο ιντριγκαδόρικη ματιά. Όσο γίνεται τουλάχιστον. Σκηνοθετικά η σειρά έχει καλές προδιαγραφές.

Τα γρήγορα πλάνα και η συνεχής ροή ιστοριών και προσώπων, δεν με κούρασαν, αλλά μου έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω καλύτερα, τους ήρωες της σειράς. Στα θετικά της πρεμιέρας, η εμφάνιση της Πέγκυ Ζήνα, που τραγουδάει ένα από τα soundtracks, με πολύ μεγάλη επιτυχία.

Η Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα: Τα συν και τα πλην της κωμωδίας του ALPHA

Τα πλην της «Κατάρας της Τζέλας Δελαφράγκα»

Πάμε τώρα να μιλήσουμε για όλα αυτά τα οποία εγώ δεν βρήκα ιδιαίτερα ελκυστικά και δεν μου προκάλεσαν γέλιο. Είμαι σίγουρος πως ο Μιχάλης Ρέππας και ο Θανάσης Παπαθανασίου έκαναν το καλύτερο δυνατό κι εύχομαι αυτό να φανεί στην πορεία της σειράς. Άλλωστε, πάντα τα πρώτα επεισόδια είναι λίγο πιο ανιαρά σχετικά με την συνέχεια. Γι’ αυτό κα δεν θέλω να ‘μαι απόλυτος, αλλά να δώσω μία ευκαιρία στη σειρά.

Ωστόσο, οι ατάκες και τα κείμενα σε μένα, δεν προκάλεσαν γέλιο. Είχα ανάγκη να ακούσω ατάκες που θα γελάσω με την ψυχή μου και θα μου μείνουν. Ατάκες που θα λέω την άλλη μέρα στην δουλειά και θα έχουν κάτι έξυπνο στο περιεχόμενό τους. Αυτό δεν το είδα.

Επίσης, μπορεί η ιστορία να έχει πολλά πρόσωπα και οι ήρωες να βιώνουν καταστάσεις, αλλά ένιωσα μία βεβιασμένη τάση να τα πουν γρήγορα και να τελειώσουν. Χωρίς κάποια παραπάνω ουσία.

Ναι μεν, παρωδία αλλά όχι με έξυπνο χιούμορ, με ίντριγκα στην ατάκα που θα σε δελεάσει. Η σειρά «εισέβαλλε» στη φετινή μυθοπλασία και μάλιστα με υψηλές προσδοκίες. Στα δικά μου μάτια, έβγαλε ένα πολύ μέτριο αποτέλεσμα με χλιαρό χιούμορ και με κάποιες μεμονωμένες καλές κωμικές στιγμές των ηθοποιών. Όλα τα άλλα που είδα, είναι σαν να έχουν μείνει λίγο πίσω, σε μία άλλη εποχή.

Αποδομώντας το χθεσινό διπλό επεισόδιο, οφείλω να ομολογήσω πως στενοχωρήθηκα λιγάκι με το αποτέλεσμα, γιατί περίμενα να γελάσω, αλλά δεν γέλασα. Εύχομαι η σειρά στην πορεία της, να αποκτήσει τη δυναμική, το μπρίο και την ατάκα που χρειάζεται μία καλή κωμωδία, για να αντέξει…τα δράματα της εποχής.

Πηγή: Θάνος Ξάνθος youfly.com